Piemontèis/Laudari piemontèis/Ël giurament ëd Sibaud

Da Tempo di Riforma Wiki.
Versione del 4 feb 2021 alle 13:15 di Pcastellina (discussione | contributi)
(diff) ← Versione meno recente | Versione attuale (diff) | Versione più recente → (diff)
Vai alla navigazione Vai alla ricerca

Ritorno


Ël sarament ëd Sibaud


Sibaud a l'é na burgià ant l'àuta Val Pélis, andoa ij 900 valdèis ch'a l'ero tornà da l'esili an Svissera aprèss na longa marsa tra ij mont, a l'avìo fàit giurament ëd fidelità, prima a Dé e peui ubidiensa e lealtà antra lor, fra i soldà e j'ofissiaj. Costa làuda a l'é motobin cara 'dcò a ij valdèis d'ancheuj.

 

<poem> 1. Alvé le man al cel! A l’é sì che ij vòstri pare l’han giurà ‘dnans a Dé ëd mai tradì soa fé e d’arfé neuv j’autar an costi santuari andoa lor da fòrt l’han ancontrà la mòrt. Dé del Sinaì, Signor dij prim Cristian, Dé dij Màrtir, Dé dij nòstri Pare: com Giacòb un di it l’has arportà ij tò fieuj ai camp fiorì ereditari. Nosgnor, lasne nen soj sla stra segna da Ti: combat ansema a noi soldà fedej per Ti.

Coro

Valdèis, cost sacrament
l’han benedì ij nòstri pare
e ancora an costi di
dcò noi peul benedì...
Crijoma tuti, fòrt,
fratej, con le man gionte:
“Pres l’autar dël Signor
per La vita e La mòrt!”.

2. Alvé le man al cel a l’é sì che ij vòstr pare l’han giura dnans a Dé ëd mai tradì soa fé... Costi mont l’han sentù soa vos crijé bin fòrt “Voi l’eve vist-ne nasse vëdreve nòstra mòrt”. La patria l’é lì dova ch’a-i e nòstr cheur... per noi l’é sì tra ste valade dacant a costi autar consacrà al Signor ai pé dle tombe dij nòstri Vej. Marcioma an sie pianà dij màrtir sotrà sì... Nosgnor, Ti, mòrt për noi, fane vive per Ti.

3. Alvé le man al cel! A l’é sì che ij vòstri pare l‘han giura 'dnans a Dé ëd mai tradì soa fé... Aussand torna j’autar prima d’arfé ij fornéj l’han artrovà soa vita pront a la mòrt dij Vej. Restoma tuti unì dantorn a costi autar ch’a guerneran ij nòstri vilagi. Splenda l’antica lus con ij sò ragg etern an sle nòstre rochere antiche. Noi giuroma ‘d resté fedej a la toa fé... resta con noi, Signor, noi restroma an Tò amor... </poem>