Dominica 25 d’Avril 2021 – Leture bìbliche an piemontèis
Un magìster a sà che për podej mej fé comprende n’idèja o na lession, a-j conven sèmper ësmon-e ‘d figure (dij paragon, similitudin, metàfore, alegorìe) ciapà dal mond ch’a l’é pròpi ëd coj ch’a-j parla. Sossì a l’é soens lòn ch’a fà la Bìbia e, dzurtut, Gesù. As peul nen disse che le corispondense a sìo sèmper përfete, përchè a-i son bin ëdcò ‘d diferense, ma “a rendo l’idèja” ch’a veulo fé passé. Le leture bìbliche ch’i scotroma ancheuj, a buto an evidensa la përson-a ‘d Dé (e ‘d Nosgnor Gesù Crist) coma ‘n bon Bërgé. Ël mond ëd la pastorissia (ël bërgé e soe feje), ch’a l’era antlora l’esperiensa ‘d tanti, a l’é soens dovrà ant le Scriture për fé comprende ‘d concèt ëd pèis. Coj ch’a conòsso nen col mond-lì a podrìo nen comprende o equivoché cole figure. Për comprendje e da lì apressieje, a l’é necessari che ‘l letor a jë studia ancreus për vëdde coma ch’as vivìa an coj temp-lì. La prima e l’ùltima letura bìblica d’ancheuj a son tanme le doe fëtte ‘d pan d’un sànguis ch’a conten-o ‘d ròba bon-a dla nòstra fèj ch’an nutriss e ch’a l’é contnùa an sla sconda e tersa letura.