Lìber ëd Giòb, capìtol 40-41-42 – test e leture

Dal lìber ëd Giòb, capìtol 40

La rëspòsta ‘d Giòb a la dësfida ‘d Dé

¹Nosgnor a l’ha arpijàit a parlé e a l’ha dije a Giòb: ²“Forsi che ‘l censor a vorìa-lo ancor contende con ël Tut-potent? Che col ch’a-j dà la colpa a Dé a rësponda!”.

³Anlora Giòb a l’ha rësponduje a Nosgnor: ⁴“Dabon, mi i son pròpi cit^[1] còs peus-ne rësponde a ti? I buto mia man an sla boca për sté ciuto. ⁵Na vira i l’hai parlà, ma j’arplicherai pì nen; doe vire i l’hai parlà, ma i andrai pì nen anans.

Scond dëscors ëd Dé

⁶Anlora ‘l Signor a l’ha rëspondù a Giòb dal turbij e a l’ha dije: ⁷“Pront-te a rëspond-me parèj ëd n’òm vajant: i l’hai vàire question a butete ‘dnans: fà coma s’it fusse mè magìster! ⁸It vories-to dabon dëscredité mia giustissia? O diciaré che ‘l tòrt a l’é mè e che it ses ti a avèj rason? ⁹It ses tant fòrt tanme Dé^[2] e it peule troné con na vos parèj ëd la soa? ¹⁰Archinch-te pura ‘d majestà e ecelensa, arvëste con glòria e onor. ¹¹Spantia pura tuta toa flin-a. Varda a tùit ij superb e campje giù; ¹²bèica tuti j’orgojos e daje d’umiliassion; sgnaca tuti j’émpi lì dova ch’as treuvo. ¹³Va a sotreje ‘nt la póer tùit ansema, sarje tùit ant ël top. ¹⁴Anlora ‘dcò mi ‘t lauderai, përchè con toa fòrsa^[3] it l’avras trionfà.

La dëscrission ëd Behemòt

¹⁵Adess daje në sguard a Behemòt^[4], che mi i l’hai creà parèj ëd ti e ch’a mangia l’erba parèj dël beu. ¹⁶Varda, soa fòrsa a l’é ‘nt ij sò lomb e soa potensa ‘nt ij mùscoj ëd soa pansa. ¹⁷A drissa la coa parèj d’un séler, ij nerv ëd soe cheusse a s’antërso frem. ¹⁸Soe vèrtebre a son tubo ëd bronz, ij sò òss a smijo spranghe ‘d fèr. ¹⁹A l’é n’esempi dj’euvre grande ‘d Dé: sò Creator a l’ha fornilo ‘d na spa. ²⁰Le montagne a jë smon-o ‘l mangé andoa tute le bestie sërvaje ëd campagna a s’amuso con chiel. ²¹As cogia sota j’erbo ëd lòto, ant lë s-ciass satì dij canàpoj e dij mojiss. ²²A l’é quatà da l’ombra dle piante sërvaje ‘d lòto; ij sàles dël torent a lo anviron-o tut d’antorn. ²³Varda, ch’a vada pura a anfiesse ‘l fium: chiel a trambla pa, a l’é sicur, ëdcò se ‘l Giordan a-j montèissa a la boca. ²⁴A podria cheidun ciapelo për j’euj, pijelo con angasse o përtuseje le naris?

Dal lìber ëd Giòb, capìtol 41

Dëscrission dël Leviatan

¹(40:25) Miraco, peudes-to pësché ‘l Leviatan^[1] con l’amon e ten-e con na còrda fërma soa lenga? ²Opura, pianteje un gorèt ant ël nas e përtuseje le ganasse con un cròch rampin? ³At fara-lo, miraco, bonben ëd sùpliche d’avèj pietà ‘d chiel e a t’adrësserà fòrse ‘d paròle dosse? ⁴Forse che a farà n’aleansa con ti, përchè ti ‘t lo pije da servent për tuta soa vita për sèmpe? ⁵It dësmoreras con chiel, parèj d’un passaròt, o gropand-lo a ‘n cordin për toe fijëtte? ⁶Faran-lo a tòch le companìe ‘d pësca e as lo divideran ij pëssé? ⁷A sara-lo soa pel sernià ‘d flece e soa testa con l’arpon? ⁸S’it ancale a buteje toa man an sla testa, it na viseras për sèmpe ‘d felo pì nen!

⁹(41:1) S’it ëspere d’andé a ciapelo coma ch’a fan ij cassador con d’àutre bestie, pensje gnanca! Basta mach vëdlo për robaté a tèra parèj d’un sach. ¹⁰Gnun a sarìa tant coragios da ancalesne a bustichelo. Chi podra-lo sté frem an facia ‘d chiel?

¹¹Chi ch’a l’ha ‘mprestame mai cheicòsa ch’i l’avèissa da dèjlo andré? Tut lòn ch’a-i é sota ‘l cel a l’é ‘l mè^[2]!

Ij mèmber ëd ël Leviatan

¹²E sensa parlé dla fòrsa dle mémbra dël Leviatan: a-i é gnun parèj ëd chiel an potensa. ¹³Chi a podrìa-lo scortielo e intreje drinta a l’armura? ¹⁴Ha-lo cheidun dovërtaje a fòrsa soa boca? Ij sò dent a fan ëspavent! ¹⁵Le scaje ‘d soa schin-a a son tanme në scu, saldà ansema s-ciasse; ¹⁶as toco un-a con l’àutra, parèj ch’a-i passa gnanca l’aria. ¹⁷A stà ansema con gran sativura, sensa ch’as peussa separelo. ¹⁸Quand ch’a stranùa a campa fòra dë splùe e ij sò euj a son ëd parpèile d’aurora. ¹⁹Vera: da soa boca a parto ‘d flambà, a spricio splùe ‘d feu! ²⁰Da soe nariss a-i seurt ëd fum, parèj ëd na caudera che a beuj an sël feu. ²¹Pròpi parèj: sò fià a brusa ‘d carbon e da soa boca a-j seurto ‘d fiame. ²²La fòrsa a l’é ‘nt sò còl e a fà tëmma mach a vardelo. ²³Le giogaje dij mùscoj tùit ansema ëd soa carn a son satìe; ansima ‘d chiel a son fërme, as peul pa penetreje. ²⁴Sò cheur a l’é dur parèj ëd la pera, tanme la pera ‘d sota dla mòla. ²⁵Cora che a s’àussa, ij fòrt a së sbaruvo e për lë sparm a resto antërdoà. ²⁶La spa ch’a dovèissa ciapelo a l’ha nen d’efet, e gnanca la lansa , la flecia o ‘l zavelòt. ²⁷Ël fer a-j fà gnanca ‘l gatij e a jë smija ‘d paja, ël bronz për chiel a l’é tanme bòsch camolà. ²⁸A son pa le flece ch’a peulo felo scapé: fin-a le pere dla franda a jë smijo ij bolon ëd le granaje. ²⁹Na massòca a jë smija dla strobia e a së sbefia dla vibrassion ëd le lanse. ³⁰Sota, a l’ha ‘d ciap pontù e a së strusa parèj ëd n’erpi an sël teren mòl.

³¹Ël Leviatan a fà arbeuje ‘l vërtoj parèj ëd na pèila, a fà dël mar n’amolin-a ‘d liniment. ³²As lassa darera na rela bianca e ‘l balatron a compariss gris parèj ëd na testa canùa. ³³A-i é gnun parèj ëd chiel an sla tèra, a l’é fàit për avèj gnun-e pau. ³⁴A l’han tëmma ‘d chiel tute le creature bele ch’a sio boriose; a l’é ‘l rè dzora tut lòn che a-i é ‘d pì superb.

Dal lìber ëd Giòb, capìtol 42

La confëssion ëd Giòb

¹Giòb a l’ha adressà a Nosgnor costa rispòsta: ²“I arconòsso che ti ‘t peule fé tut lòn ch’it veule, che gnun proget ch’it fase a peul ess-te impedì. ³Ti ‘t l’has dit: “Chi ch’a l’é col-lì ch’as përmet ëd trové da dì ‘d mie decision con paròle da ignorant?”. A l’é vera: i l’hai parlà con ignoransa ‘d còse ch’i podìo nen comprende. ⁴Ti ‘t l’has ancora dit: “Ch’a ven-a anans coma n’òm, përchè i l’hai ‘d ròbe da ciameje e i veuj na rispòsta!”, ⁵Mie orije a l’avìo sentù parlé ‘d ti, ma adess ij mè euj a l’han vëddute. ⁶A l’é për lòn che adess mi i m’armangio tut lòn ch’i l’avìa dit, pentì an sla póer e la sënner”.

Nosgnor a arpròcia ij tre amis ëd Giòb

⁷Dòp d’avèj parlà parèj a Giòb, ël Signor a l’é adressasse a Èlifaz da Teman e a l’ha dije: “I son anrabià con ti e con ij tò doi amis, përchè i l’eve nen dit la vrità ‘d mi, coma ch’a l’ha falo Giòb, mè servent. ⁸Ora, donca, pijé set vailèt e set moton, porteje a Giòb, mè sërvent, smonije an sacrifissi complet. Chiel a farà antërcession për vojàutri e mi, grassie a Giòb, i përdonrai ‘l castigh ch’i mérite, përchè i l’eve nen dit la vrità ‘d mi, coma ch’a l’ha falo chiel.

⁹Èlifaz da Teman, Bildad da Sùa e Sofàr da Naamà, anlora, a l’han fàit lòn che ‘l Signor a l’avìa ordinà, e chiel a l’ha scotà l’antërcession ëd Giòb.

Conclusion

¹⁰Apress d’avèj pregà për ij sò amis, ël Signor a l’ha daje andarera lòn ch’a l’era staje gavà; pì ‘d lòn, Nosgnor a l’ha ardobiaje lòn ch’a l’avìa anans. ¹¹Tùit ij sò frej e seur e soa veje conossense a son riunisse për mangé con chiel a soa ca. ¹²A l’han confortalo e consolalo ‘d tùit ij sagrin che Nosgnor a l’avìa mandaje, e mincadun ëd lor a l’han regalaje ‘n tòch d’argent e n’anel d’òr.

¹³Nosgnor a l’ha benedì j’ùltim agn ëd la vita ‘d Giòb motobin ëd pì che ij prim. Giòb a l’é rivà a esse padron ëd quatòrdesmila fèje, sesmila gamej, mila cobie ‘d beu e mila sòme. ¹⁴A l’ha avù ancora set fieuj e tre fije. ¹⁵A la fija granda a l’ha daje ‘l nòm ëd Colombin-a, la sconda a l’ha ciamala Fior ëd Canela, e la pì cita Ombra dj’Euj^[1]. ¹⁶An tut ël pais a-i ero gnun-e d’àutre fije pì bele che lor, e sò pare a l’ha daje l’istessa part d’ardità ch’ a l’ha daje ai sò fieuj.

¹⁷Apress ëd sossì, Giòb a l’ha vivù ancora sentequaranta agn. A l’ha vëddù ij sò fieuj e ij sò novod fin-a a la quarta generassion, ¹⁸e a l’é mòrt vej e content^[2].

Ij letor

• La rispòsta ‘d Giòb e la dësfida ‘d Dé – March Moretti
• Scond dëscors ëd Dé – Màssim Marietta
• La dëscrission ëd Behemòt – Anin Ferrero
• Dëscrission dël Leviatan – Gianni Marietta
• In mémber dël Leviatan – March Moretti
• La confession ëd Giòb – Màssim Marietta
• Nosgnor a arpròcia ij tre amis ëd Giòb – Anin Ferrero
• Conclusion – Gianni Marietta