Dal lìber ëd Giòb, capìtoj 29 e 30

29

Òh, se mach i podèissa torné andaré!

¹Alora Giòb a l’é andàit anans a fé sò discors e a l’ha dit: ²“Òh, podèissa mach torné andaré com ch’i j’era ant ij mèis ëd na vira, ant ij di che Dé am guernava! ³Antlora ‘l lum ëd Nosgnor a splendrìa ‘dzora ‘d mia testa e i podìa marcé ant ël top sensa andé a sbate o a ‘ntrapeme! ⁴I’m aviso dij dì ‘d mia gioventura^[1] quand che mi i podìa bin dì che Nosgnor a j’era mè amis e ch’a dasìa la protession ch’i l’avìa da manca con mè pare e mia mare^[2], ⁵opura pì anans ant la vita, quand che ‘l Tut-potent a seguitava a steme dacant e ch’i j’ero ansercià da tute mie care masnà; ⁶o bin quand ch’i’m lavava ij pé ant ël làit, tant ch’i n’avìo, e la pera dël tòrcc am dasìa torent d’euli d’oliva!

⁷Coj dì-lì a l’ero ij dì ch’i andasìa a la pòrta dla sità e ch’i pijava mé pòst an tra ij sò onorà consijé. ⁸Antlora an vëdendme, ij giovo as tiravo andré për feme passé e ij vej a s’aussavo an pé. ¹Antlora, an mìa presensa, ij notàbij a chitavo ‘d parlé e as butavo la man a la boca. ¹⁰Vera, lor a parlavo a vos bassa e soa lenga a-j restava tacà al palà, tant ch’am rispetavo.

¹¹Antlora la gent am ëscotava con atension e am benedìo e tuti coj ch’am vedìo a parlavo bin ëd mi ¹²përchè i andasìa an socors dij pòver ch’a ciamavo agiut e dj’orfanin ch’a l’avìo pa d’assistensa. ¹³Antlora la benedission dij moribond a calava dzora ‘d mi e i dasìa gòj al cheur ëd le vìdoe. ¹⁴Tut lòn ch’i fasìa a l’era marcà da l’onestà. Mi i j’era arvestime ‘d giustissia coma s’a fussa na vestimenta. Mè bon giudissi a l’era parèj ‘d na coron-a an sla testa. ¹⁵Mi i j’era j’euj dij bòrgno e ij pé dij stropià. ¹⁶I j’era ‘n pare për ij povrèt e i sostnìo volenté la càusa dij foresté^[3]. ¹⁷I jë sciapava ‘l moro a la gent grama, fasendje tombé la preja dai sò dent.

¹⁸Antlora i pensava: “I andrai a meuire an mia ca e ij mè di a saran tanti parèj dij granin dla sabia, ¹⁹përchè mi i son tanme n’erbo ch’a slonga soe rèis fin ant l’eva e che ij sò branch a son sèmper bagnà da la rosà”.

²⁰Am conferìo sèmper d’onorificense neuve e mìa fòrsa as arnovava dì apress dì^[4]. ²¹La gest a scotava ij mè consèj e a spetava mach che mi i dorbèissa la boca për parlé, ²²e dòp ch’i l’avìa parlà a l’avìo pì gnente da gionteje përchè a l’ero bin sodisfàit ëd ij consèj ch’i l’avìa daje. ²³A më spetavo parèj dla pieuva e a beivìo mie paròle tanme ‘n teren sèch la rosà dla prima. ²⁴Quand che lor a j’ero dëscoragià mè sorìs a-j dava fòrsa e mè sguard d’aprovassion a l’era ‘d gran’ pressi për lor. ²⁵S’i andasìa an tra ‘d lor am dasìo sempre ‘l prim pòst. A më smijava d’esse ‘n rè an mes ai sò soldà, ma i j’era mach un ch’a consolava ij sagrinà.

Nòte

1. ↑ O “ant ij di ëd mè oteugn”.
2. ↑ O “cà”.
3. ↑ O, a la létera: “i anvestigava la càusa dlë sconossù”.
4. ↑ O “e mè arch na vira pì fòrt an mia man”.

https://pms.wikisource.org/wiki/La_Bibia_piemont%C3%A8isa/Testament_Vej/Giob/Giob_29

30

Giòb a parla dla misèria anté ch’a l’é tombà

¹Nopà adess, ij pì giovo ‘d mia età am rijo d’apress, pròpi coj ch’i sarìa gnanca degname ‘d buté ij sò pare an tra ij can ëd mè strop. ²Lor a son tanme d’ovrié dont le mai a l’han gnun-a fòrsa e ch’a servo pròpi a nen. Lor, dont la fòrsa da giovo a l’é dël tut dësparìa, ³a son dësfàit da lë bzògn e da la fam, a bròto radis ‘d neuit për ël desert sùit. ⁴Lor a cheujo d’érba da le vàude salin-e aranda dij busson e ‘d rèis ëd gënestra për mangé. ⁵Bandì da la comunità, la gent a-j crija darera coma s’a fusso ‘d làder. ⁶A l’é parèj che lor a l’han da stess-ne ant ij let sùit dij torent, ant le balme dël teren e dij ròch. ⁷Lor a brajo an mes ëd la baragia e as buto ansema sota le ronze. ⁸¹Fieuj ‘d gent fabiòca e sorosa, a son fàit ëscapé a còlp ëd vërga.

⁹Adess mi i son ëdventà ‘l sogèt ëd soe canson grossere e ‘d soe fàule fàite a pòsta për mincioneme. ¹⁰A l’han ghignon ëd mi a më schivio pì ch’a peudo dòp ch’a l’han ëspuame an fàcia. ¹¹E lolì përchè Dé a l’ha arlamà la còrda ‘d mè arch^[1] e a l’ha campame giù për tèra. Soa lenga ‘d lor am parla contra pròpi da sfacià an mia presensa. ¹²Cole canaje am dan contra sensa onta e a më scasso da leugh a leugh. A buto ‘d tràpole an sël mè senté. ¹³A l’han blocà ij mè vieuj e a fan tut lòn ch’a peudo për sbarassesse ‘d mi. Lor a san che gnun am ëvnirà an agiùt. ¹⁴Am sàuto adòss coma ‘d làder ch’a l’han dovertasse ‘n passagi ant ël mur, a s-ciòdo d’an mes dle ruin-e. ¹⁵Adess i vivo ant ël teror. Ël vent a l’ha bofà vìa mè onor e boneur; a l’é sparì tanme na nìvola.

¹⁷Im sento coma se m’avèisso s-ciancà l’ànima da mè còrp e ij patiment a ampinisso ij mè dì. ¹⁸La neuit am fora j’òss e ij dolor ch’am grevo am lasso pa deurme. 30:18 Con sò gran’ podèj Dé am ciapa per la ròba; a më strenz coma ‘l colèt ed mè camus ¹⁹Nosgnor a l’ha campame ant la pàuta; i son dventà mach póer e sënner.

²⁰Mi i crijo a ti ma ti t’am rësponde pa; i ansisto ma ti t’im daghe nen da ment. Mi i stago ‘dnans ëd ti, ma ti ‘t fase finta ‘d nen vëdd-me. ²¹It ses vnùit crudel con mi: t’im përséguite con la fòrsa ‘d toe man. ²²It l’has campame vìa e ‘l turbin ëd la tempesta a l’ha ciapame për sbat-me da cheich banda. ¹²³Mi i sai pro bin ch’it am men-e a la mòrt, a la ca andova che a finiran tùit ij vivent. ²⁴A l’é sicur che gnun a dëstendrìa la man contra n’òm batù e ferì, n’òm ch’a crija agiùt ant na situassion miserèivola. Pura col-lì a l’é mi.

²⁵É-lo fòrsi nen vera che mi i pioravo con ij dësfortunà e i-j davo agiùt? E i son nen fòrsi sagriname con jë bzognos? ²⁶Quand che, però, mi i spetava ‘l bin, a l’è cascame adòss mach ël mal; quand che mi i spetava ‘l ciàir a l’é calà ‘l top. ²⁷Mè cheur a l’é bolvërsà sensa arlass e ij di dl’arlìa am ven-o a còl. ²⁸I vado anans con la facia scura, ma a l’é nen ëstàit ël sol. I stago ant ël pì bel mes ëd la piassa pùblica e i ciamo d’agiùt. ²⁹I son ëvnùit a esse frel djë siacaj e compagn djë struss. ³⁰Mia pel a l’é fasse nèira: as dëstaca, e mè còrp a brusa për la frev. 30:31 Mia àrpa a l’é dovrà për complente e mia fluta për la vos d’un ch’a piora.

Nòte

1. ↑ “ëd mìa tenda”.

https://pms.wikisource.org/wiki/La_Bibia_piemont%C3%A8isa/Testament_Vej/Giob/Giob_30