Duminica 3 otòber 2021 – Duminica apress Pancòsta ch’a fà 19
Leture bìbliche: Salm 26; Giòb 1:1; 2:1-10; Ebreo 1:1-4; 2:5-12; March 10:2-16 con le vos ëd Paolo Castellina, Marco Moretti, Massimo Marietta, Michel dij Bonavé, Gianni Marietta.
Introdussion a le leture
Ël tèrmen “integrità” a ven da l’agetiv antregh, nen toch, tut d’un tòch, lë stat ëd cheicòsa ch’a l’ha tute soe part, ij sò element e atribut. L’integrità a l’é ‘l concèt dl’ética ‘d fondé nòstre assion s’un quàder coerent ëd prinsìpi, ël pì grand acòrd possibil an tra j’ideaj e ij valor e soe aplicassion ant la vita concreta. Ël quàder coerent dij prinsìpi dl’ética e dla moral ch’i soma ciamà nojàutri ij cristian a conformess-ne, a l’é stàit fissà da Nosgnor Dé – noi ch’i soma stàit creà a Soa imàgine moral e spiritual. Costi prinsipi a son l’espression dj’atribut e dël caràter ëd Dé midem. Quand ch’i soma slontanasse da Dé e ch’i l’oma vorsù fé nojàutri le lej ch’an piaso ëd pì, i l’oma përdù cola integrità-lì. Ristabilìa an Crist, cola integrità Chiel a la cissa ant le përson-e ch’a arsèivo Gesù coma sò Salvator e Signor. Ël Salm 26 a l’é la testimoniansa dl’integrità moral e spiritual d’un chërdent antich. A l’é nen che chiel a veuja vantess-ne: col chërdent as doverta bin anvers a Dé e a veul che Chiel a lo buta a la preuva, ch’a fasa l’esam ëd soe motivassion e ‘d sò cheur. S’a trovèissa cheicòsa ch’a va nen, chiel a l’é bin dispòst a fene amenda. Lolì a l’é lòn ch’a càpita a Giòb, n’òm onest e giust ch’a rispetava Nosgnor e ch’as tnisìa da leugn dal mal. Giòb a sarà butà sota ‘d preuve dure, ma a la fin a-j sùpera tute. Tutun, a l’é mach Gesù, l’òm giust për ecelensa, ch’a peussa disse ch’a l’era na përson-a ìntegra përdabon. Gesù as pija a còl ij nòstri pecà e a dventa nòst model e col ch’a compiss nòstra integrità. Ëd lòn an na parla ancheuj la letura ciapà da l’epìstola a j’Ebreo. Nòstre leture a finisso con un test dël vangel ëscond March ch’an parla ëd n’infrassion greva ‘d nòstra completëssa ‘d nòm e ‘d na fomna ch’a sìo unì an mariagi: cola dël divòrsi. Ël divòrsi a l’é ‘n mal che belavans a càpita e a peul esse necessari për motiv ëd la durëssa ‘d nòst cheur, ma dal prinsipi dla creassion a l’era pa parèj. Ristabilì l’integrità uman-a a l’é lòn ch’i soma ciamà a angagess-ne.
Prima letura: Salm 26
Nosgnor, mè Dé, diciara mia nossensa, përché i l’hai portame bin; i l’hai avù fiusa an ti sensa avèj un qualsëssìa dubi. Vard-me bin, butme a la preuva, fà l’esam ëd mie motivassion e ‘d mè cheur. I l’hai la certëssa che tò amor fidel a më vnirà mai a manché e i l’hai vivù conforma toa vrità. Ij busiard a son mai stàit ij mè compagn e i son mai andàit ansema a ‘d gent fàussa. I l’hai an ghignon coj ch’as buto ansema mach për tramé lòn ch’a l’é mal e i arfudo ‘d fé società con le canaje. Nosgnor! Im lavo le man për diciaré mia nossensa e i ven-o a tò autar cantand a àuta vos mia arconossensa e nunsiand toe maravije. Nosgnor! I veuj bin a la ca anté ch’it stas, ël leugh andoa toa gloriosa presensa a l’ha fasse n’abitassion. Cont-me nen an tra ij pecator, tra coj ch’a comëtto ‘d crìmen ëd sangh; Soe man a son anflà d’intension grame; ciapé ‘l bocon a l’é lòn ch’a-j pias ëd pì.I son nen parèj ëd lor; mi i vivo con onestà. Àbie misericòrdia ‘d mi e riscatme. I j mè pé a marcio an sla stra drita. Ant la granda ciambrèa ‘d tò pòpol i laudrai Nosgnor!
Sconda letura: Giòb 1:1; 2:1-10
A-i era na vòlta n’òm, ant la tèra d’Uz, ch’as ciamava Giòb. A l’era n’òm onest e giust ch’a rispetava Nosgnor e ch’a stasìa da leugn dal mal. (…) Un di a l’é riunisse la cort dël cel a la presensa ëd Nosgnor. An tra ‘d lor a l’é vnùje ‘dcò l’Acusator, Sàtana. Nosgnor a-j ciamaa: “E ti, da ‘ndoa ch’it rives?”. E chiel a-j rëspond: “Da fé ‘d gir për la tèra për vardé lòn ch’a-i passa”. Nosgnor a l’ha dije: “L’has-to armarcà mè servitor Giòb? A-i é gnun d’àutri an sla tèra ch’a sia parèj ëd chiel: a l’é onest e giust, am rëspeta e a sta da leugn dal mal. Ti ‘t l’has cissame a ruinelo ma it l’has otnù gnente: ancora chiel as manten ferm an soa integrità”. L’Acusator a-j rëspond: “Pel për pel! N’òm a sarìa pront a arnùnsié a tut mach për salvesse la pel! Ma preuva ‘n pò a stende la man a tochèje soa përson-a. I scomëtto ch’at maledirà an facia!”. Anlora Nosgnor a l’ha dije a l’Acusator: “It lo buto an toe man, ma rispetje la vita!”. E l’Acusator a l’é artirasse da la presensa ëd Nosgnor e a l’ha arfilaje a Giòb na marseugna grama ch’a l’ha pijalo da la testa ai pé. 7Giòb setà ‘nt la sënner, as gratava con un ciap rot ëd tèra cheuita. Soa fomna a-j disìa: “Ancora it manten-e ferm an toa integrità? Malediss Nosgnor e meuir na vòlta bon-a!”. Giòb a l’ha rësponduje: “Ti ‘t parle coma na fomna svantà. S’i acetoma ‘l bin coma ‘n don ëd Nosgnor, l’avriom-ne nen d’acetene ‘dcò ‘l mal?”. An mes a tut sossì, gnun-a paròla a l’é surtìa da la boca ‘d Giòb ch’a podèissa consideresse ‘n pecà.
Tersa letura: Ebreo 1:1-4; 2:5-12
“An motobin d’ocasion e ‘d manere, ant l’antichità, Nosgnor a l’avìa parlà a nòsti pare për boca dij profeta. Ora, contut, an costi dì-sì ch’a son ij dì darié, a l’ha parlà a nojàutri ant la përson-a dël Fieul, ch’a l’era ‘l mojen medésim ëd la creassion e ch’a l’é stabilì ardité d’ògni còsa. Chiel a l’é lë splendrior ëd la glòria ‘d Nosgnor e l’ampronta ‘d sò esse medésim. Chiel a sostniss l’univers con ël podèj ‘d soa paròla e ora, fàita la purificassion dij pecà, a l’é setasse ant ij leugh pì àut a la drita dla maestà divin-a. Sossì a mostra coma ‘l Fieul a sia tant pì grand che j’àngej, pròpi coma ‘l nòm che Nosgnor a l’ha daje a l’é tant pì grand che ij sò. (…) A l’é nen a dj’àngej che Nosgnor a l’ha sogetà ‘l mond arnovà dont ch’i parloma. Ant le Scriture quaidun a l’ha rendune testimoniansa quand ch’a l’ha dit: “Còs é-lo mai l’òm, che ti i l’abie da arcordete ‘d chiel? Lòn ch’a l’é ‘n mortal përchè ti a lo tnissa present? Ti ‘t l’has butalo ‘n pòch pì an bass dj’àngej, it l’has coronalo ‘d glòria e d’onor, it l’has butà ògni còsa sota ‘d sò control”. Për lòn, se Nosgnor a l’ha sogetaje ògni còsa, sossì a veul dì ch’a l’ha lassà gnente ch’a sìa fòra ‘d sò domini. Contut, i l’oma ancora nen vëddù che tute le còse a sio sogetà a soa autorità. Lòn ch’i vëddoma a l’é Gesù, ch’a l’ha arseivù na posission “un pò pì an bass dj’àngej”; e pròpi përchè chiel a l’ha patì la mòrt për nojàutri, a l’é adess “coronà ‘d glòria e d’onor”. Vera, Nosgnor a l’ha fane la grassia che chiel a patìssa la mòrt për tuti. Nosgnor, ch’a l’ha creà ògni còsa për chiel istess, a l’ha sernù ‘d porté motobin ëd fieuj a la glòria. E a l’era mach giust che chiel a l’avèissa fàit ëd Gesù, pr’ ël mojen dij sò patiment, ël condotié[6] përfet, adat a portèje a la salvëssa. Tant col ch’a santifica coma coj ch’a son santificà, a ven-o tuti doi da ‘n medésim pare: a l’é për lòn che chiel a l’ha gnun-a onta ‘d ciameje ij sò frej. Përchè chiel a l’ha dit a Nosgnor Dé: “I nunsiarai tò nòm ai mè frej e it laudrai an mes a la ciambrea ‘d tò pòpol”.
Quarta letura: March 10:2-16
Anlora ij Farisé a son ëvnùit da chiel e, për butelo a la preuva, a l’han ciamaje s’a l’é consentì a n’òm ëd divorsiesse da soa fomna. Ma chiel a l’ha faje cost’àutra domanda: “Cos é-lo che Mosè a l’ha comandave ‘d fé?”. Lor a l’han dije: “Mosè a përmet a n’òm ëd consegné a soa fomna un document ëd divòrsi e parèj ëd mandela via”. E Gesù a l’ha rësponduje: “Mosè a l’ha scrivù costa nòrma për motiv ëd la durëssa ‘d vòstr cheur. Ma fin-a dal prinsipi dla creassion, Nosgnor a l’ha fàit n’òm e na fomna. A l’é për lòn che l’òm a chita sò pare e soa mare për butesse ansema a soa fomna, e ij doi a fan un còrp sol. A l’é parèj ch’a son pì nen doi, ma ‘n còrp sol. Ëd conseguensa, as peul nen separesse lòn che Nosgnor a l’ha butà ansema”.Tornà peui a ca, ii sò dissépoj a l’han faje d’àutre domande a sla question, e Gesù a l’ha dije: “Col ch’a divorsia da soa fomna e ch’as maria con n’àutra, a comet n’adulteri contra la prima. Ant l’istessa manera, se la fomna a divorsia da sò marì e ch’as maria con n’àutr, a comet n’adulteri”.
Quaidun a l’ha presentà a Gesù ‘d pcite masnà përchè a-j benedièissa, ma ij sò dissépoj a crijavo a coj ch’a-j presentavo a chiel. Quand ch’a l’ha vist lòn, Gesù a l’é restane indignà e a l’ha dije: “Lassé che le masnà a ven-o da mi, antërdijlo nen, përchè ‘l Règn ëd Nosgnor a l’é për coj ch’a son tanme lor. An vrità iv diso che chionque a arseivrà pa ‘l Règn ëd Nosgnor parèj ëd na masnà, a-i intrerà nen”. Sichè, dòp d’avèje pijà an brass, a l’ha daje soa benedission amponendje le man.
Orassion
Nosgnor tut-potent e etern! Ti ‘t ses sèmper dispòst a scotene pì ‘d lòn che nojàutri lo soma ‘d preghete, e dispòst a doné pì ‘d lòn che nojàutri i l’oma piasì d’avèj o ch’i meritoma. Arvërsa dzura ‘d noi l’abondansa ‘d toa misericòrdia. Përdonane lòn che nòstra cossiensa a l’ha tëmma, e dane cole bon-e ròbe che nojàutri i soma nen degn ëd ciamete, s’a fussa nen pr’ij mérit e la mediassion ëd Gesù Crist, nòst Salvator; ch’a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, për sèmper e sèmper. Amen.
Ij tòch musicaj ch’i l’oma dovrà ancheuj
- Magnificat en sol mineur: RV610. VIII. Sicut locutus est (Antonio Vivaldi) Jordi Savalls
- Psalm 26 from the Genevan Psalter – settings Anonymous & by Goudimel
- May the Mind of Christ My Saviour – The Scottish Festival Singers
- Join All the Glorious names, (J. Watts) – The Coventry Singers
- Fight the Good Fight – The Scottish Festival Singers
- Glorious Things of Thee are Spoken – The Huddersfield Choral Society
- Blessing – David Tolk
Leave a Reply