Dominica, ël 15 d’Aost 2021 – Dominica apress ëd la Pancòsta ch’a fà quindes
Letture bibliche: Salmo 111; 1 Rè 2:10-12; 3:3-14; Efesin 5:15-20; Gioann 6:51-58 con le vos ëd Paolo Castellina, Marco Moretti, Massimo Marietta, Anin Ferrero, Gianni Marietta.
Ant la Divin-a Comèdia ‘d Dante Alighieri a-i é ‘n vers famos ch’a dis: “Considerate la vostra semenza: fatti non foste a viver come bruti ma per seguir virtute e canoscenza”: “Giudiché vòstra smens: i seve nen ëstàit creà për vive da bestie, ma për cudì la virtù e la conossensa”. A l’é vera, còsa sariom-ne sensa la conossensa ‘d lòn ch’a pì a conta ant la vita: la virtuosità, la trassendensa, la comunion con nòst Creator? Da ‘ndova che Dante a pijava coste vrità? Ma da le Scriture Sante, ebràiche e cristian-e, che, coma ch’a l’é butà an evidensa ant le leture bìbliche dë sta sman-a, a diso che mach an Nosgnor Dé as treuva inteligensa, bonsens e sapiensa: na ròba ràira ancheuj! A l’é lo lòn ch’a sélebra ‘l Salm 111, l’aspirassion dël famos Salomon e lòn ch’a mostra l’apòstol Pàul. A l’é për lòn che, coma ch’a dis Gesù, Paròla ‘d Dé ch’a l’é fasse n’òm, a l’é Chiel ch’a l’é la noritura, la pì sostansiosa ch’a sosten nòstra umanità, ël pan ëd la vita pien-a.
Prima letura: Salm 111
Riscatà da Dé e giustificà, ël chërdent a ‘rsèiv l’abilità ‘d ten-e an bon cont e rispeté lë splendrior e la magnificensa ‘d Dé e ‘d soe euvre, e sèmper as n’arlegra. A dà ‘n grand valor a la vrità, la giustissia, la dritura, la sapiensa e a tuti coj bin ëspirituaj che Dé a viv e a ‘ncoragia, e ch’a son contnù ant Soa Lej, Lej ch’a-j dà l’onor ch’a mérita. A sà che a l’é mach bonsens vive an armonìa con la Lej ‘d Nosgnor. Tut sossì, ël chërdent a së straca pà ‘d selebré con tut ël cheur ansema a Sò pòpol ch’a gòd dij sò bin e a cudiss la dritura.
Laudé Nosgnor! Con tut mè cheur i laudrai Nosgnor ant la radunansa ‘d Sò pòpol, coj ch’a-j son divòt. Lòn che Nosgnor a fà a l’é pròpi anciarmant! A son ëd còse ch’a merito d’esse bin peisà da coj ch’a l’han la gòj d’esse ij sò amis. An tut lòn ch’a fà, Nosgnor a dà la dimostrassion ëd soa glòria e majestà. Soa giustissia a faliss mai. Nosgnor a l’é misericordios e pien ëd compassion. A fà ‘d còse ch’ a saran sèmper arcordà. A-j dà da mangé a coj ch’a-j van dapress; as arcòrda sèmper d’esse gropà a lor da n’aleansa. A sò pòpol Nosgnor a l’ha mostraje soa granda potensa an fasendje don ëd la tèra ‘d d’àutre nassion. Tut lòn ch’a fà a l’é bon e giust e ij sò comandament a son degn ëd fiusa. A son ver e frem për sèmper; a l’han d’esse scotà coma ch’as dev e con diligensa. Ël timor ëd Nosgnor a l’é ‘l fondament ëd la vera sapiensa. Tuti coj ch’a-j dan da ment a l’han ëd bon sens. Laudelo për sèmper!
Sconda letura: 1 Re 2:10-12; 3:3-14
La stòria dla dinastìa davìdica, cola ch’a sarìa sortine peui ‘l Mëssìa, Nosgnor Gesù Crist, coma tute le realitrà uman-e, a l’era nen sensa ‘d contradission. Da la vita dij sò përsonagi, contut, a-i é sèmpe ‘d lession da ‘mprende – a l’é për lòn che la Bìbia an na parla. Apress le vicende ‘d David, ël Lessionari an pòrta a deje në sguard a la figura ‘d sò fieul Salomon, dont la sagëssa e dritura a l’é dventà fin-a ‘l sogèt ëd proverbi. A l’é la saviëssa, an efet, che chiel a-i dà ‘l valor pì grand an soa vita, e ‘d dventé na përson-a sàvia e prudenta a l’é la prima còsa ch’a ciama a Nosgnor an preghiera quand ch’a l’era stàit ancoronà rè d’Israel. A Nosgnor lolì a-j pias pròpi e a-j l’acòrda volenté, ansema a tante espression generose ‘d sò favor. Se mach a lo imitèisso ij nòstri polìtich!
David a l’é mòrt e a l’é giontasse ai sò antich. A l’é stàit sotrà ant la sità ‘d David. A l’avìa regnà quarant’agn dzora Israel; set agn a Hebron e trent’ e tre a Gerusalem. Quand che Salomon a l’ha occupà ‘l tròno ‘d sò pare, soa autorità ‘d rè a l’era consolidasse ‘d manera ferma. (…) Salomon a vorìa bin a Nosgnor e compìa le prescrission ëd sò pare David. Contut, chiel a ufrìa ‘d sacrifissi e brusava d’ancens an sle colin-e sacrà. Ël rè a andasìa a eufre ‘d sacrifissi a Gabaon, ch’a l’era la colin-a sacrà la pì ‘mportanta, e an col autar-là chiel a l’ha ufert mila d’olocàust. A Gabaon Nosgnor a l’é comparìe a Salomon ant un seugn, ant la neuit. Nosgnor a l’ha dije: “Domand-me lòn ch’it veule ch’it daga”. Salomon a l’ha rësponduje: “Ti ‘t l’has dimostrà d’avèj un grand amor për tò sërvent, mè pare David, ch’ as portava dë ‘dnans a ti an manera fidela, con bontà e dritura ‘d cheur. Ti ‘t l’has mantnuje tò grand amor dasendje ‘n fieul ch’a na pijèissa ‘l pòst an sël tròno, coma a na l’é ‘l cas ël di d’ancheuj. Ora, Nosgnor, mè Dé, ti ‘t l’has fame dventé ‘n rè, tò sërvent, përchè i pijèissa ‘l pòst ëd mè pare David. Contut, i son motobin giovo e i sai nen coma ch’as fà për governé. Tò sërvent as treuva an mes al pòpol ch’it l’has sernù, un pòpol tant numeros ch’as peul nen contesse, tanti ch’a son. Acòrda, donca, a tò sërvent, ch’a l’abia d’inteligensa për podèj giudiché tò pòpol e disserne an tra ‘l bin e ‘l mal; përchè chi sarìa-lo bon a governé cost tò pòpol, ch’a l’ha tanta d’importansa?”. A Nosgnor a l’é piasuje la suplica che Salomon a l’avìa faje. Parèj Nosgnor a l’ha dije: “Dàit che ti ‘t l’has ciamame sòn, e pa na longa vita, o ‘d richesse, o la mòrt dij tò nemis; e che ti ‘t l’has ciamame ‘d disserniment për giudiché, mi i farai lòn che ti ‘t dise: it acòrdo sapiensa e inteligensa, motobin ëd pì ‘d coj ch’a son vnù prima ‘d ti o ch’a vniran apress. Contut, it acòrdo ‘dcò lòn ch’it l’has nen domandà; ti t’avras ëd richessa e ‘d gloria tant che ti ‘t saras an toa generassion ël pì grand. E se ti ‘t seguite ij mè sentè e ‘t pije guarda dij mè decret e dij mè precet coma ch’a fasìa tò pare David, mi i slongrai j’agn ëd toa vita”.
Tersa letura: Efesin 5:15-20
A-i é tante manere d’esse stupid e dësconsiderà ant la vita e për lòn i na pagoma le conseguense. N’esempi a podrìa esse ampinisse ‘d vin, përchè lolì, com a dis costa letura bìblica, a l’é la ruin-a dla vita. La stupidità a peul esse batùa. Coma? Pensandje bin ansima prima ‘d fé quaicòsa, ma dzurtut sercand ëd comprende lòn ch’a podrìa esse ‘l volèj ëd Nosgnor. La volontà ‘d Nosgnor, ch’a l’é sèmpe ‘l mej për nojàutri, i la podoma conòsse cora ch’i foma che la paròla dla Bìbia a sìa nòstra “dieta” ‘d tùit ij dì. I dovoma “fichess-la bin ant la testa” e për lòn i la podoma fin-a canté. Ij Salm, an efet, a son dzurtut da cantesse: ël lìber dij Salm, an efet, a l’é l’ùnich lìber dij cant ispirà che Dé a l’ha fane cadò e comandane.
Pijeve donca bin guarda ‘d vòstra condòta. Vive nen da stupid, ma con saviëssa. Perde nen ëd temp pressios, ma sfruté al màssim ël temp ch’i l’eve për fé lòn ch’a l’é bon, përchè ij dì ch’i vivoma a son gram. Penseje bin ansima prima ‘d fé quaicòsa: serché ‘d capì lòn ch’a podrìa esse ‘l volèj ëd Nosgnor. E ampinive nen ëd vin, përchè lolì a l’é la ruin-a dla vita, ma procureve d’esse ampinì dlë Spìrit Sant. Canté al Signor ëd salm, ëd làude e ‘d càntich ëspirituaj, për l’edificassion ëd coj ch’a jë scoto. Ch’a sia cola la mùsica ch’i l’eve ‘nt ël cheur! Rende sèmper grassie për ògni còsa a Nosgnor Dé, ch’a l’é nòstr Pare, an nòm ëd Nosgnor Gesù Crist.
Quarta letura: Gioann 6:51-58
Le paròle ‘d Gesù ch’i trovoma an cost tòch dl’evangeli a l’ero pròpi në scandol a j’orìe ‘d coj ch’a l’avìo sentuje la prima vira – e fin-a ancheuj a son malfé da travondje! A son pa, contut, da esse intèise a la létera: Gesù a vorìa dì che Chiel, tanme Paròla ‘d Dé ch’a l’é fasse n’òm, a l’é ‘l mangé pì sostansios ch’i podrìo avèj për nòstra vita e umanità. Gesù a l’era l’espression fìsica ‘d tut lòn che la Bibia an mostra. A l’é lòn ch’an dà cost mond a esse pitòst ëd ròba guasta e antossià ch’an fà pròpi nen bin e pura i la mangioma! La Paròla ‘d Nosgnor a l’é ‘l mangé, la provenda, san-a e nuritiva ch’an sosten e ch’an fà chërse da la mira uman-a e spiritual.
I son mi ‘l pan ch’a dà la vita e ch’a l’é calà giù dal cel. Se quaidun a mangia dë sto pan, a vivrà për sèmper; e ‘l pan ch’i darai a l’é mia carn për la vita dël mond. Anlora la gent a l’ha comensà a dëscute tra ‘d lor, e a disìo: “Com é-lo che sto-sì peul dene soa carn da mangé?”. E Gesù a-j dis: “An vrità, an vrità, iv diso che s’i mange nen la carn dël Fieul ëd l’Òm, e s’i bèive nen ëd sò sangh, i l’eve nen la vita an vojàutri. Col ch’a mangia mia carn, e ch’a bèiv mè sangh, a l’ha vita eterna, e Mi i l’arsussitrai ‘nt ël di darié. Përchè mia carn a l’é për dabon ëd mangé, e mè sangh a l’é për dabon ëd bèivanda. Col ch’a mangia mia carn e ch’a bèiv mè sangh, a stà an Mi e Mi an chiel. Com ël Pare ch’a l’é viv a l’ha mandame, e ch’i son viv grassie a Chiel, parèj col ch’am mangia a vivrà grassie a Mi. Sto-sì a l’é ‘l pan ch’a l’é calà giù dal cel. A l’é nen coma col ch’a l’han mangià vòstri antich. Lor a son mòrt, ma col ch’a mangia ‘d cost pan-sì, a vivrà për sèmper.
Orassion
Nosgnor tut-potent, Ti ‘t l’has dane Tò Fieul ùnich pr’ esse për nojàutri ël sacrifissi pr’ ij pecà, e ‘dcò l’esempi ëd la vita ch’at pias; dane la grassia d’arsèive con arconossensa ij frut ëd soa euvra ‘d redension, e ‘d seguité dì për dì ij le pianà ‘d soa vita ch’a l’é la pì santa; për Gesù Crist Tò Fieul e nòst Signor, ch’a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.
Mùsiche ch’i l’oma dovrà an cost programa:
- Come Let Us Join the Cheerful Songs (The Coventry Singers)
- Psalm 111 from the Genevan Psalter in a setting by Goudimel (Ernst)
- Salm 111 cantà an italian da m. Lucio Malan
- Handel’s Overture to Solomon (Academy of Ancient Music)
- Piva Amoroso (Guglielmo Ebreo) Capella de la Torre
- Break Thou the Bread of Life (Dallas Christian Adult Choir)
- Tu vero pane della vita (Fabio Baggio)
Leave a Reply