Ai 6 ëd Giugn 2021 – Sconda dumìnica apress ëd la Pancòsta

Leture bìbliche: Salm 138; 1 Samuel 8:1-21; 2 Corint 4:13-5:1; March 3:20-35 con le vos ëd Paolo Castellina,Marco Moretti, Massimo Marietta, Anin Ferrero, Gianni Marietta

Ël pòpol ëd Nosgnor a l’é ciamà a dé na ciàira testimoniansa al mond che la Paròla ‘d Dé e Soa Lej a l’é la pì àuta régola ‘d fej e condòta. Coma ch’a l’era sostnùa e testimonià da Nosgnor Gesù Crist, cola-lì a l’é l’ùnica e gènita guerna dla vita, personal e comunitària. Chila an men-a a slarghé nòstre prospetive an sla realità e a dëscheuvre neuve dimension ëd l’esistensa. Ël mond, ch’a l’ha la vista curta e a-j chërd nen, a riva fin-a a dé dël folitro e dël mat a Gesù e a coj ch’a-j van dré, e a l’ha la pretèisa d’avèj “ij pé për tèra”. Cole ch’a son, contut, le conseguense ‘d na tal miopìa? Tut sossì i lo vëdoma an sle leture bìbliche për costa duminica. Nosgnor, an coste leture, coma ch’a fà sèmper, an parla ciàir. Stoma a sente.   

Prima letura: Salm 138 – Nosgnor! It rendo grassie con tut mè cheur

Ël Salm 138 a l’é na càntica ‘d làude e ‘d ringrassiament ëd n’òm ch’a l’ha arseivù da Nosgnor la grassia ‘d vëdd-se ristabilì an comunion con Chiel. Chiel a làuda la glòria e la majestà ‘d Dé ch’a arsàuta ancora ‘d pì ant la misericòrdia che Dé a l’ha mostrà quand ch’a l’é bassasse fin-a a cangé un pecator nen degn coma ch’a l’é chiel. Adess la Paròla ‘d Dé a l’é la nòrma pì àuta ‘d soa fej e ‘d soa condòta. Ël rapòrt ch’a l’ha con Nosgnor a lo trasforma e a-j dà fòrsa për arziste a minca na dificoltà. Ës salm, a la fin, a dà espression a la certëssa che tùit ij dominator d’ës mond a saran un dì ‘dcò batù e sogetà a Chiel. Stoma a sente e che costa a sia ‘dcò nostra vos.

“It rendo grassie con tut mè cheur. I veuj cantete ‘d làude a la presensa dj’àngej. Im buto a ginojon dë ‘dnans al santuari e i rendo grassie a Tò Nòm përchè tò amor e fidelità a venrà mai a manch, e përchè ti ‘t l’has esaltà dzora tute le còse Tò Nòm e Toa Paròla. Quand ch’it suplicava ti ‘t l’has ëscotame. Ti ‘t l’has ancoragiame e ‘t l’has dame fòrsa. Nosgnor! Che tùit ij rè dla Tèra at rendo grassie quand ch’a sento le paròle ch’it dise. Che lor a canto ‘d lòn ch’a l’ha fàit Nosgnor, përchè lë splendrior ëd Nosgnor a l’é magnìfich. Combin che Nosgnor a sia grand, Chiel a soagna coj ch’a son ùmij, ma ij superbi a-j varda da lontan. Bele s’i dovèissa passé ‘nt ël pì ben mes dël perìcol, ti t’im guerne la vita. Ti ‘t vade contra ij mè nemis furios e toa man drita am salva. Ch’i peussa sté sèmper ant ël favor ëd Nosgnor. Che tò amor am ven-a mai a manché. Bandon-a nen l’euvra ‘d toe man”.

Sconda letura: 1 Samuel 8:1-21

Ël pòpol d’Israel a l’era na federassion ëd tribù governà da d’ansian ch’as consultavo an tra ‘d lor e da ‘d giùdes ch’a travajavo a sconda dle necessità d’òrdin e difèisa. A governeje a l’era la Lege ‘d Dé, ch’a regolava minca n’aspet ëd soa vita ‘d lor. An cost sens, mach Nosgnor Dé a l’era ‘l Rè dla nassion. La corussion che sèmper as anfila ant le càriche pùbliche për motiv ëd la debolëssa dla natura uman-a e l’esempi d’àutre nassion, a l’avìa cissà, un dì, j’ansian dël pòpol a ciamé ch’a fussa stabilìa, al pòst, na monarchìa e në Stat fòrt e sentralisà. Col-lì a l’era, contut, n’eror pitòst séri e che ‘l profeta Samuel a lo arleva quand ch’a-j fà present che, con la Monarchìa, lor a l’avrìo avù ‘dcò tanti ‘d coj problema ch’a na sarìo peui pentisse. Epura, ël pòpol a insist ëd volèj avèj un rè, e Dé a-j lo acòrda. A n’amprendran la trista lession. La supremassia regal ëd De e dla Lej a sarìa stàita për lor l’ùnica e génita guerna. Stoma a sente.  

“Samuel a l’era giumaj vej, e parèj a l’ha nominà giùdes d’Israel ij sò doi fieuj. Sò fieul pì grand as ciamava Gioel e ‘l pì giovo Abià. A aministravo la giustissia a Beerseba. Tutun, lor as portavo nen second l’esempi ‘d sò pare, ma a corìo dapress ai sòld e acetavo volenté ‘d cadò ‘d corussion. Parèj a përvertìo la giustissia. Tuti j’ansian d’Israel, donca, a son radunasse e a son andàit a trovè Samuel a Ramà për dije: “Varda, ti ‘t ses giumaj vej e tò fieuj as porto nen coma ti. Dane ‘n rè ch’an governa, parèj ‘d tute j’àutre nassion”. A Samuel, contut, l’é piasuje pròpi për gnente ch’a l’avèisso dije: “Dane ‘n rè ch’an governa”. Anlora Samuel a l’ha butà st’afé dë ‘dnans al Signor an preghiera. Nosgnor a l’ha rësponduje: “Fà pura tut lòn che ‘l pòpol a l’ha ciamate, përchè a l’é nen toa autorità che lor a ‘rfudo, ma la mia. An efet, lor a veulo pa che mi i sia sò Rè. A l’é stàit parèj fin-a da quand ch’i l’avìa portaje fòra da l’Egit: a l’han butame da banda e a l’han preferì deje l’adorassion a d’àutri dé. Adess lor at trato ‘nt l’istessa manera. Fà pura tut lòn ch’at ciamo, ma butje bin an guardia e spieghje la manera che un rè a governrà dzora ‘d lor” . Anlora Samuel a l’ha faje savèj al pòpol ch’a l’avìa ciamaje ‘n rè tut lòn che ‘l Signor a l’avia dije. A l’ha dije: “Costa-sì a sarà la manera che un rè a governrà dzora ‘d voi: A organisrà la coscrission obligatòria dij vòstri fieuj e a-j butrà ‘nt ij sò chèr ëd guèra e an soa cavalerìa; a marceran danans a sò chèr. Quaidun ëd lor a vniran ëd generaj e ‘d capitani; d’àutri a-j farà lauré ij sò camp e sijé sò gran; a-j farà fabriché soe arme e j’utiss dij sò chèr ëd guèra. Chiel a pijerà vòstre fije coma përfumiste, cusinere e pastissere. As pijerà ‘l possess dij mej camp, ëd le mej vigne e dij mej ulivè për deje ai sò cortisan. A pretendrà la décima part ëd vòstra smëns e ‘d vòstre vigne për paghé ij sò fonsionari e ij sò cortisan. A farà la requisission dij vòstri serv e ‘d vòstre serve, ëd vòstre mej bestie e dij vòstri borich për feje serve ‘nt ij travaj pùblich. A pretendrà la décima part ëd vòstri strop e vojàutri medésim i sareve ij sò servitor. Ant col di-là i suplichereve d’esse lìber dël rè ch’i l’avìe ciamaje, ma Nosgnor av scotrà nen”. Malgré lolì, ël pòpol a l’ha nen vorsù scoté j’avertiment che Samuel a-j fasìa e a l’ha replicà: “Nò, nò! I voroma avèj un rè! I voroma esse tanme j’àutre nassion e avèj ‘n rè ch’a aministra la giustissia, ch’a vada anans a nòstra armeja e ch’a combata nòstre guère!”. Anlora Samuel, dòp avèj scotà la rispòsta dël pòpol, a l’ha fajla savèj a Nosgnor, e Nosgnor a l’ha dit a Samuel: “Fà lòn ch’a l’han ciamate e daje ‘n rè”. Peui Samuel a l’ha dije a j’ansian dël pòpol ch’a l’avrìa falo e a l’ha daje congé”.

Tersa letura: 2 Corint 4:13-5:1

Reglé nostra vita con la guida sicura dla Paròla ‘d Nosgnor a veul dì nen mach vardé a lòn ch’as peul vëdse, ma “fissé lë sguard a lòn ch’as peul ancora nen vëdse”. As trata nen dë scapé da costa realità “ant ël mond dij seugn”, ma dë slarghé nòstre prospetive da lon ch’a passa a lòn ch’a l’é etern. Lolì an portrà ‘dcò a afronté con determinassion minca na dificoltà e fin-a a vince la tëmma dla mòrt, për contemplé na realità dël tut trasformà, cola dont Nosgnor Gesù Crist a l’é ‘l precursor. Stoma a sente.   

“I seguitoma a prediché përchè i l’oma l’istèssa fé dlë scritor dël Salm, quand ch’a dis: “I l’hai chërdù an Nosgnor: costa-sì a l’é la rason përchè i l’hai parlà”. I savoma che Nosgnor Dé, ch’a l’ha arsussità ‘l Signor Gesù, a n’arsussitrà ‘dcò noi con Gesù e an farà comparì an Soa presensa ansema a vojàutri. Tut sossì a l’é për vòstr benefissi. Adess che peui la grassia ‘d Nosgnor a ciapa sèmper ëd pì ‘d gent, a-i sarà un sèmper pi grand rendiment ëd grassie, e Dé a sarà sèmper ëd pì glorificà. A l’é parèj ch’is përdoma nen ëd coragi, përchè, bin che nòst òm esterior a vada ‘n decadensa, ij nòst ëspìrit, nòstr òm interior, a l’é ‘rnovà da di an di. Ij sagrin ch’i l’oma adess a son cit e a vniran tòst a la fin, ma a peulo gnanca comparesse al pèis etern ëd cola glòria ch’i arseivroma ‘n di e ch’a vnirà mai a la fin. A l’é për costa rason ch’i vardoma nen tant ai sagrin ch’a peulo vëdse ancheuj, ma i fërmoma lë sguard a lòn ch’as peul ancora nen vëdse, përchè lòn ch’i vëddoma adess a sarà bin tòst finì, ma lòn ch’i vëddoma nen a durerà për sèmper. I savoma che se l’abitassion ch’i l’oma ‘n tèra, ch’a l’é coma na tenda ch’as romp fàcil, a l’é dësblà, i arseivroma da Nosgnor an cel, na ca eterna, nen fàita da l’òm”.

Quarta letura: March 3:20-35 – Gesù e ‘l demòni

Chi ch’a vëd la realità, coma ch’as dis, mach fin-a “a na span-a dal nas” a chërd ch’a sìa ‘n fòl e ch’a l’àbia përdù la rason fin-a un tanme ‘l Signor e Salvator Gesù Crist, ch’a mostra d’avèj ëd prospetive motobin pì larghe. Con cola sòrta ‘d vista curta, fin-a la rason a n’arzulta vastà: a son lor ch’a fan ëd rasonament sbalà. Ij teston ch’as imponto, malgré j’avertiment, ant soa ostinassion ëd lor, a neghé l’euvra dlë Spirit Sant an Gesù Crist, a comëtto la bëstëmmia la pì granda – e ch’a sarà mai pì përdonà. La famija ‘d Gesù midéma, che a Gesù a-j fasìo oposission, pì tard as na rendran bin cont e a na saran salvà. Stoma a sente.         

“Peui Gesù a l’é intrà ‘nt na ca e torna a l’é radunasse tanta ‘d cola gent che chiel e ij sò dissépoj a podìo gnanca mangé un bocon an santa pas. Quand ij sò a l’han sentù lòn, a son surtì për pijesslo e portess-lo vìa, përchè a disìo ch’a l’avìa përdù ‘l lum ëd la rason. Ij magister ëd la Lej, ch’a j’ero vnùit giù da Gerusalem, a disìo: “Belsebù ‘d sicur a l’é ampadronisse ‘d chiel e a scassa ij demòni con l’agiut dël prinsi dij demòni”. Anlora Gesù, avendje ciamà, a-j dis con ëd paràbole: “Com é-lo possìbil che Sàtana a scassa Sàtana? An efet, se coj d’un règn a son divis tra ‘d lor, col règn lì a peul nen stess-ne ‘n pé. E se ‘nt na famija as fan la guèra tra ‘d lor, cola famija a peul nen duré. Se donca Sàtana a fà l’opposision a chiel-midem e a l’é divis, a peul nen sostnisse e soa fin a manca nen tant ëd rivé. Gnun a peul intré ‘nt la ca ëd n’òm fòrt e robeje lòn ch’a l’ha se prima as lo gropa nen bin ëstrèit. Mach an col cas-là a podrà derobelo. An vrità iv diso che minca sòrt ëd pecà e bëstëmmie a saran përdonà ai fieuj dj’òm. Ma chi ch’a bëstëmmia contra lë Spìrit Sant, a l’avrà mai gnun përdon, ma a sarà condanà për l’eternità. Sossì a l’era përchè lor a disìo che chiel a l’avìa në spìrit salòp. Pròpi anlora ij sò frej e soa mare a son rivà e, tnisendse fòra, a l’han mandalo a ciamé. La gent a l’era sëtà antorn a chiel e a l’han dije: “Toa mare e ij tò frej a son là fòra ch’at serco”. Ma chiel a-j rëspond an disend: “Chi é-la mia mare, e chi son-ne ij mè frej?”. E apress d’avèj vardà la gent ch’a l’era sëtà tut dantorn a chiel, a dis: “Vardé-sì mia mare e ij mè frej! Përchè chissëssìa a fà la volontà ‘d Nosgnor, col lì a l’é mè frel, mia seur e mia mare“.

Orassion

Nosgnor! Da Ti a ven minca bin. Acòrdane che, për Toa ispirassion, noi i peuda pensé a lòn ch’a l’é giust e, për Toa guida misericordiosa, ëdcò felo; për Gesù Crist, nòst Signor, ch’a viv e regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, pr’ ij sécoj dij sécoj. Amen.

Mùsiche ch’i l’oma dovrà:

• Open Our Eyes (Chris Springer)
• Palm 138 – (Genevan) With All My Heart Will I Record
• Flower Duet (Lakmé)
• All Glory Laud And Honour – The methodist hymnal
• Come Thou Font of every Blessings (Alleluja Hymnal)
• Oh the Deep Deep Love (Bob Kauflin)
• Ogni mia parola (Gen Verde )