Duminica ai 7 ëd Novèmber 2021 – duminica apress la Pancòsta ch’a fà 24 – Tùit ij Sant
Leture bìbliche: Salm 127; Ruth 3:1-5; 4:13-17; Ebréo 9:24-28; March 12:38-44 con le vos ëd Paolo Castellina, Marco Moretti, Massimo Marietta, Anin Ferrero, Gianni Marietta.
Introdussion a le leture
A peudo nen contesse le inissiative dl’òm, tant bon-e che grame, ch’a falisso dël tut. Che ‘d vergògna: a duro për un pò ma peuj a fondo coma ‘d fiòca sota la calor dël sol. Përchè a càpita parèj? Përchè, coma ch’a dis ël Salm 127: “S’a l’é nen Nosgnor ch’a fabrica la ca, a serv pròpi a gnente ch’ ij fabricant as dago tant da fé”. Dé a l’é ‘l sovran e a son mach ij Sò progèt coj ch’as compiran sicur. A son savi coj che, anans ëd fé cheicòsa, a serco ‘d comprende cola ch’a sìa la volontà ‘d Nosgnor e as na conformo. Cola-lì a l’é l’esperiensa ‘d Ruth, la moabita, dont la stòria i andoma anans a lese ancheuj. Chità ij sò dìo fàuss, coj ‘d soa gent, chila as angagia ‘d cheur con ël Dé ver e viv, ël Dé d’Israel. Parèj, chila as anseriss ant la stòria ‘d Nosgnor e a sarìa peuj dventà fin-a l’antica dël famos rè David. Nàutra ròba ch’a l’é pa durà, ma ch’a l’era mach provisòria a l’era la pràtica dij sacrifissi. Cola pràtica-lì a l’é vnùa a la fin quand che Gesù, ël Crist, a l’ha dàit Soa vita antrega an sacrifissi për ël përdon dij pecà, përchè ‘d sò sacrifissi lor a n’ero mach la prefigurassion profètica. An parla ‘d sossì nòstra tersa letura, ciapà da l’epìstola a j’ebréo. La futilità e l’ipocrisìa dij cap ëd la religion e dla polìtica, a la fin, a l’é cola che Nosgnor Gesù Crist a condan-a an nòstr a quarta letura, dal vangel ëscond san March. Lòn ch’a conta ‘d pì, a j’euj ëd Dé, a l’é la fej umil e la dedission ëd na pòvra vidoa, ch’a l’era antlora ‘d gnun-a ‘mportansa e fin-a dësfrutà e dëspressià. A sarà chila a esse anserìa, con tuti j’onor, ant la stòria ‘d Dé e pa coj-là. A sò compiment a vniran ij propòsit ëd Dé e lolì a l’é sicur coma la mòrt e ‘l giudissi ch’a vnirà dòp!
Prima letura: Salm 127
S’a l’é nen Nosgnor ch’a fàbrica la ca, a serv pròpi a gnente che ij fabricant as dago tant da fé. S’a l’é nen Nosgnor ch’a guerna la sità, a serv pròpi a gnente che le guardie a vijo. 2A serv pròpi a nen ch’is levoma a la matin bonora e ch’i andoma tard a deurme për mangé ‘d pan vagnà penos: fin-a a quand ch’i deurmoma, a l’é Nosgnor ch’a lo dà a coj ch’a son dij sò amis.
3Ëd fieuj a son l’ardità che Nosgnor an dà; avèj ëd dissendent a l’é la mej arcompensa; i fieuj ch’an son nassù quand ch’i j’ero giovo a son tanme le flece an man d’un guerié. 4A son beat coj-lì ch’a n’ha ‘l feuder[1] pien. S’a dëscut ant la piassa con l’aversari a l’avrà nen da artiresse con onta.
Sconda letura: Ruth 3:1-5; 4:13-17
Un dì, Noemi, soa madòna, a l’ha dije: “Cara la mia fija, venta nen che mi it serca na sistemassion, parei ch’it sie 1Un di, Noemi, soa madòna, a l’ha dije: “Cara la mia fija, a venta nen che mi it serca na sistemassion, parèj ch’it sie contenta? 2E bin! Boz, ch’it ses stàita darera a soe sërvente, l’é-lo nen nòst parent? Varda, costa neuit a seurtrà a ventilé l’òrdi an sl’èira. 3Donca, lavte e date ‘l përfum, but-te tò mantel e cala ‘nt l’èira, ma fate nen arconòsse da chiel anans che chiel a l’abia finì ‘d mangé e bèive. 4Quand ch’a andrà a deurme, varda ‘l leugh doa chiel a deurm; peui va, àussa la coverta da la part dij pé e cogg-te ambelelì; at dirà chiel lòn ch’it l’avras da fé”. 5Rut a l’ha rësponduje: “I farai coma ch’it dise”.
13Passa ambelessì la neuit e doman matin, se col-lì a vorerà mariete, va bin, ch’at pija; ma se a-j piasrà nen, it pijerai mi, it lo giuro për la vita ‘d Nosgnor! Sta cogià fin-a a la matin”.
14Parèj Rut a l’é restà cogià ai sò pé fin-a a la matin. Peui Boz a l’é alvasse anans che la lus dël di a permëttèissa d’arconòss-la. An tra chiel as disìa: “A venta che gnun a ven-a a savèj che costa fomna a l’é vnùita an sl’èira!”. 15Peui a l’ha giontà: “Doverta ‘l mantel ch’it l’has acòl e tenlo con le doe man”. Chila a l’ha tenulo e chiel a l’ha mzurà ses part d’òrdi ch’a l’ha cariaje an sle spale; peui chila a l’é tornass-ne an sità.
16Quand che Rut a l’é tornà da soa madòna, costa-sì a l’ha ciamaje: “Coma ch’a l’é andàita, cara la mia fija?”. Chila a l’ha contaje lòn che col òm a l’avìa fàit për chila. 17A l’ha giontà: “Coste ses ëmzure d’òrdi, a l’ha damje an disend: It torneras pa a man veuide da toa madòna”.
Tersa letura: Ebréo 9:24-28
Crist a l’é nen intrà ‘nt un santuari fàit con ëd man uman-e – ch’a l’é na còpia dël ver santuari – ma ant ël cel istess, e ora 24Crist a l’é nen intrà ‘nt un santuari fàit con ëd man uman-e – ch’a l’é na còpia dël ver santuari – ma ‘nt ël cel istess, e ora chiel as presenta dë ‘dnans a Nosgnor për antërcede a pro ‘d nojàutri. 25Ël gran sacerdòt a intra minca n’ann ant ël santuari con ëd sangh ch’a l’é nen ël sò. Ël Crist, a l’opòst a l’ha nen da ufrisse an sacrifissi vàire vòte; 26s’a fussa parèj chiel a l’avrìa avù da manca ‘d patì vàire vòlte da la creassion dël mond. Contut adess, ch’i soma a la fin dij temp, chiel a l’ha manifestasse na vòlta për sèmper, për dëscancelé ij pecà për ël mojen dël sacrifissi ‘d chiel istess. 27A j’uman a toca ‘d meuire na vira sola, e apress la mòrt a l’han da passé për ël giudissi; 28parèj ël Crist a l’é mòrt na vira për sèmper coma ‘n sacrifissi për gavé ij pecà ‘d motobin ëd gent. Chiel a vnirà na sconda vira, nen për motiv dij pecà, ma për salvé coj ch’a vëddo nen l’ora ch’a riva
Quarta letura: March 12:38-44
Gesù, an soa dotrin-a, a disìa: “Pijeve varda dij magìster ëd la Lej, ch’a pijo piasì dë spassëggé con ëd veste longhe, ch’a-j piaso j’inchin ch’a-j fan ant ij mërcà, 39le prime cadreghe ‘nt le sinagòghe, e ij prim pòst ant ij festin. 40Tutun, a son lor ch’a s’angorgiono ‘d pianta dij beni dle vidoe e peui a fan mostra d’esse tant religios an fasend ëd longhe orassion an pùblich. I peule sté sicur ch’a saran giudicà con pì grand rigor che j’àutri”.
41 Gesù, essendse setà visavì dla bùssola dle limòsne, a vardava coma la gent a-i butava ‘ndrinta dë dné. Tanti, ch’a j’ero sgnor, a-i na butavo motobin. 42Peui a l’é rivaje na pòvra vidoa ch’a l’ha butaje mach doe pcite monede d’aram. 43Gesù a l’ha ciamà ij sò dissépoj e a l’ha dije: “An vrità iv diso che cola pòvra vidoa a l’ha butà ‘nt la bùssola ëd pì che tuti j’àutri. 44Përchè tùit a l’han butaje lòn ch’a-j vansava, ma sta-sì a l’ha donà tut lòn ch’a l’avìa për vive”.
Orassion
Nosgnor! Tò Fieul a l’é vnùit ant ël mond për dësblé j’euvre dël diav e për rend-ne fieuj ëd Dé e d’ardité dla vita eterna. Acòrdane che nojàutri, fòrt dë sta speransa, i podoma purifiché nòstra vita a l’imagine ‘d Soa purëssa, parèj che, quand ch’a ‘tornerà con gran podèj e glòria, i peussa esse rendù tanme chiel an sò regn etern e glorios; andoa Chiel a viv e regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, për sèmper e sèmper. Amen.
Mùsiche ch’i l’oma dovrà ancheuj
- Alleluia (Compagnia Aquero)
- Kyrie Eleyson (Compagnia Aquero)
- Osanna (Compagnia Aquero)
- Gloria: Cun Sancto Spiritu (Antonio Vivaldi) – The Monteverdi Choir
- Trumpet Voluntary (Jeremiah Clarke) – Robert Ferriman
- Goldberg Variations, BWV 988 Variation I (J. S. Bach) – Lang Lang
- Pace dona ai nostri cuori (Figli del divino amore)
Leave a Reply