Isaìa, cap. 54

54

Glòria ant l’avnì ‘d Gerusalem

¹Crija ‘d gòj, fomna stéril, ti che it l’has mai catà ‘d masnà! Canta ‘d salm, argiojiss, ti che it l’has pa mai parturì! Përchè vàire a saran ij pcit dla fomna desolà, pì che ij fieuj dla marià, a dis ël Signor. ²“Slarga lë spassi ëd toa tenda, slonga ‘l ridò ëd toe bënne che at fà da sosta, sensa fé economia; scursa pa tò soastr, arfòrsa toe stache. ³Përchè ti të slargheras a mancina e a drita. Ij tò fieuj a conquisteran ëd nassion e it të staras an sità ch’a j’ero stàite bandonà. ⁴Gnun-e tëmme, përchè it patiras pa pì d’onta; pa pì la pau, përchè ti ‘t saras pì nen umilià; përchè it dësmentieras la vërgògna ‘d toa gioventura e it n’aviseras pa pì d’esse stàita bandonà tanme na vidoa. ⁵Përchè tò marì a sarà adritura ‘l Creator; sò nòm a l’é ‘l Dé dl’univers. A l’é chiel tò Redentor, ël Sant d’Israel. Chiel a sarà ciamà “ël Dé dla tèra antrega”. ⁶Parèj ëd na fomna bandonà, magonà, Nosgnor as n’avisrà ‘d ti. L’hai-ne fòrsi d’arpudié la sposa ‘d mia gioventura? A dis ël Signor. ⁷Për pòch temp i l’hai chitate e con gran misericòrdia it arpijerai torna. ⁸Ant un moment ëd flin-a, i l’avìa stërmà mia fàcia da ti, ma con misericòrdia eterna i l’avrai pietà ‘d ti, a dis ël Signor, tò Redentor”.

⁹Përchè sòn a sarà parèj dij temp ëd Noé: coma che i l’avìa giurà che l’eva a l’avria mai pì quatà la tèra, adess i faso ‘l giurament che mai pì mia flin-a as vischerà contra ‘d ti e it castijerai pì nen. ¹⁰Përchè le montagne a podrìo fin-a droché e le colin-e tramblé, ma mia misericòrdia at vnirà mai a manché e mia aleansa ‘d pas as bugerà pa pì da ti, a dis ël Signor ch’at consola”.

¹¹“Dësfortunà, batùa da burie e pa confortà: i son an camin che it butrai torna ‘n pé coma na sità fàita ‘d pere pressiose e toe fondassion a saran ëd safir. ¹²I farai toe tor con ëd rubin, toe pòrte ‘d dorin, e tute toe muraje ‘d pere pressiose. ¹³Tùit ij tò fieuj a dventeran ëd dissépoj dël Signor e granda a sarà la pas dij tò fieuj. ¹⁴Ti’t saras al sicur sota ‘n govern giust e drit. Ij tò nemis as na restran lontan da ti. Ti ‘t vivras an pas e lë sparm as avzinerà pì nen a ti. ¹⁵Varda, s’a-i sarà na guèra, a sarà pa për mia volontà. Col ch’at agredirà a tomberà dë ‘dnans ëd ti.

¹⁶Varda, mi i l’hai creà ‘l fre che con ël sofi dla fòrgia a arvìscola ij carbon e con sò travaj a fà d’arme ‘d dëstrussion e a l’é mi ch’i l’hai creà j’armade ch’a fan ëd devastassion. ¹⁷Tute j’arme molà contra ‘d ti, contut, a serviran a nen, minca na lenga che at acuserà an giudissi a stara ciuto. Costa-sì a l’é l’ardità ch’a toca ai servent dël Signor. A l’é mi ch’i garantisso soa vitòria ‘d lor. Mi, ël Signor, i l’hai parlà”.

https://pms.wikisource.org/wiki/La_Bibia_piemont%C3%A8isa/Testament_Vej/Isaia/Isaia_54