25
Stanta agn ëd përzonìa për càusa vòstra
1Cost-sì a l’é ‘l mëssagi ch’a l’é stàit adrëssà a Geremìa për tut ël pòpol ëd Giuda durant l’ann ch’a fà quatr dël regn ëd Giojachim, fieul ëd Giosìa, rè ‘d Giuda. Col-lì a l’era ‘l midem ann che rè Nabochedenasar a l’era anandiasse a regné a Babilònia. 2Ël profeta Geremia a l’ha dit a tut ël pòpol ëd Giuda e a tuti j’abitant ëd Gerusalem: 3‘Da l’ann ch’a fà tërdes ëd Giosias fieul d’Amon, rè ‘d Giuda, fin-a a ‘ncheuj a l’é vintetré agn che Nosgnor a l’ha adressame soa paròla e mi i l’hai fala conòsse a vojàutri precisa coma ch’i l’hai arseivula. Voi, contut, i l’eve pa daje da ment. 4Nosgnor a l’ha mandave tante vire ij sò servent, ij profeta, ma voi i l’eve pa scotaje; i l’eve nen ësporzù j’orije për ëscoté lòn ch’a disìo. 5Nosgnor av disìa: ‘Chité ‘d marcé an s’ ëd senté sbajà, chité ‘d fé le còse cative ch’i feve; antlora i podreve resté pacìfich ant ël pais che ‘l Signor a l’ha dàit a vojàutri e a vòstri grand për sempe. 6Provoché pa mia ira rendenda l’adorassion a j’idoj che vòstre man mideme a l’han fàit. I seve mach vojàutri ch’i l’eve tirave adòss le dësgrassie che për lolì a son capitave. 27A l’é parèj che Nosgnor av dis: “Vojàutri i l’eve pa scotame. I l’eve provocà mia ira con j’euvre ‘d vòstre man. Lamenteve peui nen ëd lòn che vojàutri midem i na seve stàit la càusa”.
8Për sòn, a dis ël Signor ëd l’univers, a dis: “Da già ch’i l’eve pa scotà mie paròle, 9vardé: mi i butrai ansema tute le armeje dël nòrd sota ‘l comand ëd Nabochedenasar, rè ‘d Babilònia, che mi i l’hai fàit mè servitor. Mi i manderai tute cole armeje contra sto pais e ij sò abitant, e ‘dcò contra tute le nassion ch’a-j stan dantorn. A l’é parèi che mi i-j destinrai a la ruin-a. Mach a penseje la gent a tombrà ant lë spavent e a saran dëspressià e schërgnà për sèmper. 10I farai chité d’an mes ëd lor ij crij ëd gòj e le vos d’alegria, la vos dl’espos e cola dla sposa, ël bordel ëd la mòla e ij ciàir dij lum ant le cà as vëdrà pì nen. 11Tuta sta region-sì a vnira na desolassion e na miseria e la gent a sarà sogetà al rè ‘d Babilònia për ëstantani.
12L’ora ch’a saran passà stanta agn, mi i castierai ‘l rè ‘d Babilònia e sò pòpol për motiv dij sò pecà ‘d lor. I farai dventé la tèra ‘d Babilònia midema na devastassion përpètua. A l’é ‘l Signor ch’a lo fortiss. 13I farai rivé a cola tèra tut lòn ch’a l’é scrivù an ës lìber a sto rësguard, tut lòn che Geremìa a n’avìa fàita la predission contra tute le nassion. 14D’àutre nassion e dij gran’ rè a rendran ël rè ‘d Babilonia e soa gent ij sò s-ciav. A l’é parèj ch’a saran saldà ij cont con loràutri, tut conform a j’euvre ‘d soe man ëd lor”.
Ël càles ëd l’ira ‘d Nosgnor
15Sossì a l’é lòn ch’a l’ha dime Nosgnor, Dé d’Israel: “Pija da mia man ël càles ëd vin ëd mia rabia e falo bèive a tute le gent andova ch’it-i mando. 16Cora ch’a l’avran beivùne, a saran cioch e fòj ëdnans ëd le guère ch’i mandrai an mes ëd lor”.
17Antlora i l’hai pijàit ël càles da la man ëd Nosgnor e i l’hai dajlo da bèive a tùit ij pòpoj andova che ‘l Signor a l’avìa mname. 18A Gerusalem e a le sità ‘d Giuda, ai sò rè e ai sò caporion, për bandoneje a la ruin-a, a la desolassion, a l’onta e a la maledission, com a l’é ancora al di d’ancheuj! 19Ëdcò al Faraon, rè d’Egit; ai sò atendent, ai sò ofissiaj e a tuta la gent; 20A la gent ëd tute le rasse e a tùit ij rè dël pais d’Us, a tùit ij rè dël pais dij Filisté, al pòpol d’Aschelon, Gasa, Ecron e a la gent ëscampà d’Asdod. 21A tuta la gent d’Edom, ëd Moab e ai fieuj d’Amon; 22a tùit ij rè ‘d Tir e a tùit ij rè ‘d Sidon; ai rè dj’isole che a-i é dëdlà dël mar; 23ël pòpol ëd Dedan, ëd Tema, Bus, e a tuti coj ch’a vivo ant ij pais ij pì lontan[1]; 24a tùit ij rè d’Arabia che a stan ant ël desert; 25a tùit ij rè ‘d Zimri; a tùit ij rè d’Elam e a tùit ij rè dla Media; 26a tùit ij rè ëd setentrion, davzin e da leugn, j’un apress ëd j’àutri; e a tuti j’àutri regn che a-i son an sla facia dla tèra. A la fin, ëdcò ‘l rè ‘d Babilònia a l’ha beivù dal cales ëd l’ira ‘d Nosgnor.
27Antlora Nosgnor a l’ha dime: ‘Adess dije: ‘Sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor ëd l’univers: ‘Bèive da sto cales-sì, anciocheve e gumité. Beive fin-a a robaté për tèra sensa podej pa pì ausseve, përché i mando contra ‘d voi ‘d guère afrose’. 28Se lor a s’arfuderan ëd ciapé da toa man col càles-lì da bèive, ti ‘t i-j diras: ‘Nosgnor dl’univers a dis: A l’é pì che sicur che voi i na beivreve! 29Mi i l’hai già ancaminame a castié Gerusalem, la sità anté che mè nòm a l’é invocà. Voleries pretende ‘d pa avèj ël midem castigh? Nò, i sareve castià përchè mi i l’hai ciamà che la guèra a tomba an sù tuti j’abitant ëd la tèra. Mi, ël Signor ëd l’univers, i l’hai parlà!’”.
30“Adess, Geremìa fà costa professìa contra ‘d lor: ‘Coma ‘n leon ch’a l’é prontasse a ataché, Nosgnor a breugiara da l’àut dël cel. Da soa santa abitassion lassù, chiel a breugerà fòrt, a brama dë mnasse contra la pradarìa, a ‘nton-a ‘l cant gioios ëd coj ch’a pisto l’uva për fene seurte ‘l giuss, e sossì contra la gent dël pais. 31Ël rabel ëd la bataja as sent fin-a dai confin ëd la tèra. Chiel a giudicherà l’umanità antrega e a consignerà j’empi a esse massà an guèra. Sossì a lo fortiss Nosgnor! 32Ël Signor ëd l’univers a dis: “Vardé-sì, ël maleur a passa da ‘n pòpol a l’àutr, n’orissi afros as àussa dai termo dla tèra; 33An coj dì-lì, coj ch’a son ëstàit massà da Nosgnor a ‘mpiniran la tèra da na banda a l’àutra. A saran pa piorà, nì ij sò còrp a saran cujì për esse sotrà, a saran parèj ëd drugia an sël teren. 34Crijé bërgé! Brajé, campeve për tèra, vardian djë strop! Përchè a son compisse ij di ëd vòst massidi; i tombereve coma moton sërnù. 35A-i sarà pa sosta për ij bërgé, nì salvament për ij vardian d’ëstrop, 36I sentireve ij crij dij pastor, ij braj dij vardian dj’ëstrop, përchè ‘l Signor a crasa sò pascagi; 237ij pra pasi a son ravasà për motiv ëd la flin-a afoà ëd Nosgnor. 38Ël lion a chiterà soa nicia an serca ‘d soa piàita, e la tèra a sarà lassà vastà da la spa dël nemis e l’ira afoà ‘d Nosgnor!”.
Nòte
- ↑ O “a tuti coj ch’e a l’han la testa plà”.
Leave a Reply