Duminica ‘l 21 Mars 2021- Duminica ‘d Quarésima ch’a fà sinch
Test biblich: Salm 51:1-13; Geremia 31:31-34; Ebréo 5:5-10; Gioann 12:20-33 con le vos ëd Pàul Castlin-a, Ersilia Laurella, Màssim Marietta, Anin Ferrero, Gianni Marietta.
Nosgnor Dé a l’ha fane conòsse ‘d manera ciàira an le Scriture Sante Soa volontà për le creature uman-e. Lòn che Chiel a veul da nojàutri a l’é contnù an Soa Lege moral, ch’a l’é bon-a e giusta. L’infrassion a Soa Lege, chiel a lo ciama pecà e le conseguense dël pecà a son ëdcò diciarà ciàir. Ël pecà a l’é lòn ch’a l’ha corompù la natura uman-a a le rèis. An soa misericòrdia Nosgnor a l’ha procurane ‘n rimedi për ch’a sìa possìbil l’argenerassion moral e spiritual ëd la creatura uman-a, visadì ël pentiment e la fej ant la Përson-a e euvra dës Signor e Salvator Gesù Crist. Për ël mojen dij sò patiment e mòrt an cros, Chiel a l’ha compì ‘l sacrifissi ùltim ch’a rend possìbil nòst përdon, argenerassion e arconciliassion con Dé. Le leture ch’i faroma ancheuj a son l’ilustrassion ëd tut sossì: (1) l’orassion dël pecator pentì ant ël Salm 51. (2) La professìa ‘d Geremìa a preanunsia ‘l temp anté che l’ubidiensa a Nosgnor a sarà anreisà an nòst cheur. (3) La proclamassion che Gesù a l’é stàit consacrà për l’eternità coma ‘l Sacerdòt ùltim, mediator e agent ëd la grassia ‘d Nosgnor, ant l’Epìstola a j’Ebreo. (4) La rësposta ‘d Gesù a doe përson-e ch’a l’avìo l’aspirassion a ‘n rëscontr ëd përson-a con Gesù përchè a vorìo ‘d podèj avèj ‘dcò lor l’esperiensa ch’a n’avìo sentune parlé. Sossì ant l’evangeli ‘d Gioann.
I. Salm 51:1-13
Ël grand rè David a tomba ant la tentassion tìpica dl’òm ëd podèj ch’a chërd che chiel a staga dzura dla lej midema e ch’a na sìa dispensà. Për lòn, a chërd che ij sò sugèt a sìo a soa disposission e sërvissi. Parèj a ‘nciarma la mojé d’un dij sò ufissié, as la pija për chiel e a fà massé sò marì, che “për asar” a meuir an guèra. Ël crimen ch’a l’ha compì a l’é grev, a a l’é ancora pì grev përchè David, tanme ‘l regent ëd sò pòpol e rapresentant ëd la fej d’Israel, a comët ‘n pecà contra Nosgnor. Quand che ‘l profeta Nàtan a lo confronta e a denunsia sò pecà, David as na vërgònia ancreus, as n’arpentiss e a ciama ‘l përdon ëd Nosgnor. Salm 51 a l’é soa preghiera ‘d pentiment, na preghiera che nojàutri i podoma e i deuvoma fela nòstra coma ‘n model ëd coma ch’i l’oma da portesse quand ch’i arconossoma d’avèj contravnì a la Lege ‘d Nosgnor.
Un salm ëd David, quand ël profeta Natan a l’é ‘ndait da chiel për butelo dë ‘dnans a soe responsabilità dòp che David a l’avìa comëttù n’adulteri con Betsabé. Nosgnor! Àbie pietà ‘d mi për Tò amor. Për toa granda misericòrdia, gavme da adòss le mace dij mè pecà. Lavme da mia colpa; rend-me pur da mè pecà, përchè i arconòsso d’ess-me arvoltà contra ‘d Ti; mè pecà am tormenta di e neuit. Contra Ti, e mach contra Ti i l’hai pecà. I l’hai fàit lòn ch’a l’é mal a tò euj. I arconòsso che la sentensa contra ‘d mi ch’it l’has fame nunsié a l’é giusta. An tò verdet ëd condan-a Ti ‘t ses sensa rimpròcc. I arconòsso ch’i son nassù ‘nt la colpa – éh, fin-a dal moment medésim che mia mare a l’ha concepime i l’hai da considereme ‘n pecator.
Ti ‘t apressie la vrità al fond dël cheur e Ti ‘t veule ch’i l’abia drinta mi ‘d saviëssa. Sbrincc-me d’eva e i vnirai pur; lavme e i vnirai pì bianch ëd la fiòca. Òh, dame andarera la gòj ch’i l’avìa na vòta – Ti ‘t l’has crasame: adess fame torna argiojì. Varda pì nen ij mè pecà; gavme la macia ‘d mia colpa.
Nosgnor! Crea ‘n mi un cheur ch’a sia net; arneuva an mi në spìrit ëd fidelità. Bandiss-me nen da Toa presensa; gavme nen Tò Spìrit Sant. Fame sente ‘ncora la gòj ‘d Toa salvëssa e rend-me l’anvìa d’esse un ch’a të scota. Anlora i mostrerai toe vie ai pecator e lor a ‘rtornaran a Ti coj ch’a l’han bandonate. Përdonme d’avèj versà ‘d sangh, mè Dé, Dé ch’im salva, anlora mi i cantrai con gòj ëd tò përdon.
II. Geremia 31:31-34
La Lege moral che Nosgnor a l’ha stabilìa për nòstra vita, a l’é stàita proclamà ‘d manera ciàira për tut ël cors ëd la stòria d’Israel e anregistrà ant la Bibia. La corussion moral ch’a l’é derivà da nòst pecà a l’é tant granda da portene o al arfud complèt ëd la Lej ‘d Nosgnor o a le giustificassion che sèmpe i tiroma fòra për dëscolpene. A l’é mach l’anreisament ëd la Lege ‘d Nosgnor an nòst cheur ch’an pòrta a n’ubidiensa sincera e génita a la volontà ‘d Nosgnor. Sensa n’argenerassion ëspiritual, minca nòstra adesion formal a cola Lej a l’é mach na faciada ipòcrita. L’argenerassion moral ëd nòst cheur a l’é l’euvra dël Salvator, ël Mëssìa, e chila a ven nunsià da j’antich profeta d’Israel, coma Geremìa: i lo vdoma an ës test. Conòsse Dé, voleje bin e feje ubidiensa a l’é l’arzultà d’un cheur e ‘d na ment arnovà, lòn che ‘l profeta a disìa ch’a l’é possibil sota “n’Aleansa neuva”, un Pat ch’a l’é stabilì an Crist e che a agiss për ël mojen ëd sò ministeri. A l’é lòn ch’a càpita ancheuj.
“A vnirà ‘l di,” a dis Nosgnor, “ch’i farai n’aleansa neuva con la gent d’Israel e ‘d Giuda. A sarà nen coma cola ch’i l’avìa fàit con ij sò antich, quand ch’i l’avìa pijaje për man e portaje fòra dal pais d’Egit. Cola aleansa lor a l’han trasgredija, combin ch’i-j vorìa bin tanme n’òm a veul bin a soa fomna”, a dis ël Signor. Costa-sì a sarà l’aleansa ch’i farai con ël pòpol d’Israel. An col di-là, “a dis ël Signor, “i butrai mia lej an përfond ant lor, i la scrivrai an sò cheur. Mi i sarai sò Dé e lor a saran mè pòpol. Anlora lor a l’avran pì nen da manca ‘d mostreje ai sò ëvzin e dije: ‘I dovrìe conòsse Nosgnor’, përchè tuti, dal pì cit al pì grand, am conoss-ran già,” a dis Nosgnor, “e mi i përdonrai soa gramìssia e im arcordrai pì nen dij sò pecà”.
III. Ebréo 5:5-10
Nosgnor Gesù Crist a l’é stàit consacrà “sacerdòt për sèmper”, l’é a dì ‘l Mediator ùnich an tra Dé e le creature uman-e dëscadùe. Për ël mojen dël sacrifissi ‘d Soa përson-a an sla crus, Chiel a l’ha rendù possibil ël përdon e l’argenerassion moral e spiritual ëd coj ch’as fido an Chiel. Sò ministeri a l’é dëspiegà ant l’Epìstola a j’Ebréo, dont i na lesoma ancheuj un tòch ëd significassion.
“A l’é ‘dcò për lòn che ‘l Crist a l’ha nen atribuìsse la glòria d’esse ‘n gran sacerdòt. Nò, a l’é stàit sernù da Nosgnor, ch’a l’ha dije: “Ti ‘t ses mè fieul. Ancheuj i son dventà tò Pare”. Ant n’àutr pass i trovoma che Nosgnor a l’ha dije: “Ti ‘t ses sacerdòt për sèmper second l’òrdin ëd Melchisedech”. Ël Crist, durant soa vita mortal, as adressava a Nosgnor, ch’a podìa salvelo da la mòrt, an pregand-lo e suplicand-lo con dij grand crij e ‘d lerme. Nosgnor a l’ha scotà soe preghiere për motiv ëd soa divossion ancreusa. Combin che Gesù a fùissa ‘l Fieul ëd Nosgnor, a l’ha amprendù l’ubidiensa dai patiment ch’a l’ha avù. A l’é për lòn che Nosgnor a l’ha diciaralo dël tut qualificà për esse ‘n përfet grand sacerdòt, tant ch’a l’é dventà la sorgiss midèma ‘d salvëssa eterna për tuti coj ch’a j’ubidisso. Nosgnor a l’ha proclamalo grand sacerdòt scond l’òrdin ëd Melchisedech”.
IV. Gioann 12:20-33
Mersì a Dé, a-i é chi ch’as contenta nen ël lòn che sto mond-sì a l’ha da ufrì e a mira, a aspira, a cheicòsa ‘d pì e ‘d mej. J’aspirassion ëd doi òm grech ch’a comparisso ant cost episòdi dl’evangéli ‘d San Gioann, tirà da la fama ‘d Gesù, a-j fà avèj anvìa ‘d conòss-lo ‘d përson-a. Costa-sì a sarà n’ocasion për Gesù dë spiegheje l’efet ëd salvassion dij sò patiment e mòrt, ch’a j’ero vzin a rivé.
Ora, an tra ‘d coj ch’a l’ero montà për adoré ‘l Signor a la festa, a-i ero ‘dcò dij Grech. A son ëvnù da Flip a feje na vìsita, përchè a savìo che chiel a l’era da Betsàida an Galilea. A l’han dije: “Monsù, i vorìo tant ëd podèj ancontré Gesù!”. Flip a l’ha dijlo a Andrea, e Andrea e Flip a son andàit a fejlo savèj a Gesù. E Gesù a l’ha rësponduje: “L’ora a l’é vnùa che ‘l Fieul ëd l’Òm a l’ha da intré an Soa glòria. An vrità iv diso: ‘Se la gran-a ‘d forment, quand ch’a tomba ‘nt tèra, a meuir nen, a resta tuta sola; tutun, s’a meuir, a porta ‘d frut bondos. Coj ch’as ambranco a soa vita an sla tèra, a la perdran, ma coj ch’a son dispòst a perd-la, a la goerneran për la vita eterna. Se quaidun a veul esse mè dissépol a venta ch’am ven-a dapress, përchè ij mè sërvitor a deuvo esse là ‘nté ch’i son mi. Ël Pare a rendrà onor a col ch’am serv.
Për adess l’ànima mia a l’é conturbà. Còs é-lo chi l’hai da di? Pare, salvame da cost’ ora? Ma ‘l motiv ëd mia vnùa a l’era propi col ëd rivé a costa ora! Pare, glorifica Tò nòm”. Anlora na vos a l’é vnùa dal cel ch’a disìa: “I l’hai già glorificalo e i lo glorificherai ancora!”. Quand che la gent ch’a-i era là a l’ha sentì sta vos, a disìa ch’a l’era stàit un tron; d’àutri, tutun, a disìo: “N’àngel a l’ha parlaje!”. Anlora Gesù a l’ha dije: “Sta vos a l’é nen vnùa për mi, ma për vojàutri!”. A l’é rivà ‘l moment ëd la condan-a ‘d cost mond: adess Sàtana, ël prinsi ‘d cost mond, a na sarà campà fòra!Mi, peui, quand ch’i sarai levà da la tèra, i tirerai tuti a mi”. Ora, Gesù a disìa lòn për mostré ‘d che manera chiel a l’avìa da meuire”.
Orassion
Nosgnor tut-potent! It ses mach Ti ch’it l’has la fòrsa ‘d dé torna ardriss a nòstre volontà arvirose e nòstri sentiment da pecator; arcòrda a tò pòpol la grassia ‘d voleje bin a lòn ch’it comande e d’avèj anvìa ‘d lòn ch’it promëtte; parèj che, an tra le ràpide e varie trasformassion dë sto mond, nòstri cheur a peudo sté bin ferm là ‘ndoa ch’as peul trové ‘d gòj génita; për Gesù Crist, nòst Signor, ch’a viv e ch’a regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.
Leave a Reply