Dominica 14 ‘d Mars 2021 – Quarta duminica ’d Quaresima
Test biblich: Salm 107:1-3, 17-22; Numer 21:4-9; Efesin 2:1-10; Gioann 3:14-21 con le vos ëd Pàul Castlin-a, March Moretti, Màssim Marietta, Anin Ferrero, Gianni Marietta.
Na cros, ch’a fà memòria ‘d coma ch’a l’è mòrt Nosgnor Gesù Crist, a l’é butà an granda evidenza ant la pì granda part dj’edifissi dle gesie cristian-e. Alvela an àut, la cros, sìa ‘d manera fìsica che ant la predicassion cristian-a, a l’é ancora considerà dal mond në scandol e na folairà. Ant le ditature, le cros cristian-e a son sovens campà giù e dësblà: lì a diso che gnente e gnun a deuv dësfidé la supremassìa dlë stat e ‘d soe guide e che gnun-a marca ‘d Nosgnor a l’ha da esse mostrà. Tutun, ij cristian a fortisso “con ostinassion” a levé an àut ël Signor e Salvator Gesù Crist nen mach an privà ma ‘dcò an pùblich. Për lor a l’é ‘n dover ch’a peudo nen manché d’onorelo. Përchè a fan parèj? A l’é përché “a venta”, a l’é necessari: ël valor e l’efet ëd lòn che Gesù Crist a l’ha compì quand ch’a l’é mòrt ans na cros a l’ha da esse proclamà ‘d manera franca përché a l’é la speransa ùnica e génita ‘d salvëssa për l’umanità. Sossì a l’é presentà ant le leture bìbliche dë sta sman-a, anté che “la cura” dij nòstri pecà a l’é selebrà e proclamà nen mach ant ël Testament Neuv, ma ‘dcò ant ël Testament Vej.
1. Salm 107:1-3, 17-22
Ël Dé ver e viv a riscata e lìbera. Sò pòpol a na fà sempre l’esperienza e për lòn a làuda e ringrassia Nosgnor, malgré che ‘d soe assion misericordiose gnente afàit lor as lo meritrìo. Nosgnor Dé a resta sèmpe fidel a lòn ch’a l’ha sansionà ant ël pat ch’a l’ha fàit con sò pòpol. Ël tòch dël Salm 107 ch’i lesoma ancheuj, a na fà na selebrassion.
“Ringrassié Nosgnor, përchè a l’é brav, përché Sò amor fedel a dura për sèmper! Che ij riscatà da Nosgnor, coj ch’a son ëstàit salvà da la potensa dij sò nemis, ch’a lo faso savèj a tuit! Përchè Chiel a l’ha archeujì j’esilià da tuit ij pais, da l’alvant e dal ponent, dal setentrion e dal mesdì. (…) A-i ero ‘d coj ch’as portavo coma ‘d fòj; a l’ero arvirasse e a patìo për ij sò pecà. A podìo nen soporté gnanca la vista ‘d ròba da mangé e a picavo a l’ùss ëd la mòrt. Sagrinà coma ch’a l’ero, a l’han crijà: “Nosgnor, giutne!” e Chiel a l’ha salvaje da l’aflission. A l’ha mandaje Soa Paròla e a l’ha varije, ambrancandje da l’uss ëd la mòrt. Ch’a làudo Nosgnor për Sò grand amor e për le maravije ch’a l’ha fàit për lor! Ch’a smon-o ‘d sacrifissi ‘d ringrassiament e ch’a canto con gòj a rësguard dë ste assion gloriose!” (Salm 107:1-3, 17-22).
2. Numer 21:4-9 – La serp d’aram
J’aveniment ch’a son contà ant ël Testament vej a son sèmper ëd lession che Nosgnor a mostra nen mach a lor protagonista, ma ‘dcò a nojàutri, ch’i-j arseivoma coma Paròla ‘d Nosgnor. Ant la conta ch’i lesoma ancheuj, ciapà dal lìber dij Nùmer, i vdoma ilustrà lòn ch’a càpita quand che sò pòpol a manca d’arconossensa e fiusa an Nosgnor, ma ‘dcò le marche ‘d soa misericòrdia passienta – che, però, a l’é pa sensa lìmit!
“Anlora ‘l pòpol d’Israel a l’é partì për ël Mont Hor an ciapand la stra ch’a va vers ël Mar Ross për argiré la tèra ‘d Mòab. Ël viagi, però, a l’era tròp longh e ‘l pòpol a l’ha perdù la passiensa e a parlava contra Nosgnor e contra Mosé. A disìa: “Përchè i l’eve fane seurte da l’Egit mach për meuire ambelessì ‘nt ël desert? A-i é gnente da mangé ambelessì e gnente da bèive. E peui i l’oma già la nàusia dë sta mana ch’a sà ‘d gnente!”. A l’é parèj cheNosgnor a l’ha mandaje ‘d serp velenose ch’a-j mordìo, e vàire Israelita a na son mòrt. E ‘l pòpol a l’é vnù da Mosè e a l’ha dije: “I l’oma fàit un pecà quand ch’i l’oma parlà contra Nosgnor e contra ti. Prega Nosgnor ch’a fasa ‘ndé via cole serp!”. Mosé, anlora, a l’ha ‘ntërcedù a favor dël pòpol, e Nosgnor a l’ha risponduje parèj: “Fate na réplica ‘d na serp velenosa e tach-la a na pertia. Tùit coj ch’a son stàit mordù a vivran se mach a la vardo!”. Anlora Mosè a l’ha fàit na serp d’aram e a l’ha tacala ansima na pertia. Quand che quejdun a l’era mordù da na serp e a vardava la serp d’aram a-j salvava la vita!” (Numer 21:4-9).
3. Efesin 2:1-10 – Da la mòrt a la vita
La richëssa dla misericòrdia ‘d Nosgnor, cola ch’an salva an Gesù Crist da le afrose conseguense ‘d nòstri pecà, a l’é nunsià e selebrà an ës test ëd l’apòstol Pàul. I-i trovoma coma ch’a sìa fortì ciàir ël prinsipi che la grassia dla salvassion a l’é mach ël don dl’inissiativa sovran-a ‘d Nosgnor e ch’a dipend pa da ‘n qualsëssìa mérit che nojàutri i podrìo avèj. A l’é mach la grassia ‘d Nosgnor ch’a l’é la càusa eficenta an nojàutri dj’euvre ch’a-j son agradìe.
“A-i era ‘n temp che vojàutri i j’ere coma mòrt për motiv ëd vòstra disubidiensa e ij tanti vòstri pecà. I l’avìe pijà l’andi ‘d vive ‘nt ël pecà, second ch’as costuma an ës mond-sì, e i scotave mach ël diav, ch’a l’é ‘l cap ëd le potense dël mond invisìbil. A l’é chiel lë spìrit ch’as dà tant da fé ancheuj ant ij cheur ëd coj ch’as arfudo ‘d fé ubidiensa a Nosgnor. Tuti nojàutri na vòta i vivìo ‘dcò parèj: i seguitavo mach j’anvìe passionaj e j’inclinassion ëd nòstra natura ‘d pecator. I j’ero ‘d natura l’oget ëd l’ira ‘d Nosgnor, tanme tuti j’àutri. Nosgnor, contut, ch’a l’é rich an misericòrdia e ch’an veul tant bin, bele s’ i j’ero mòrt për motiv ëd nòstri pecà, a l’ha dane vita quand ch’a l’ha arsussità Crist dai mòrt. (A l’é mach për la grassia ‘d Nosgnor ch’i seve stàit salvà!). Chiel a l’ha fane arsussité ansema a Crist e l’ha fane sté setà con chiel ant ij cej, përchè ch’a l’ha butane ‘n comunion con Gesù Crist. A l’é parèj che Nosgnor a l’ha rendune l’esempi da mostré a le generassion ch’a vniran ëd la richëssa sensa paragon ëd soa grassia e bontà anvers a nojàutri, coma ch’a l’é mostrà ‘nt lòn ch’a l’ha fàit për noi an Crist Gesù. Nosgnor a l’ha salvave për grassia quand ch’i l’eve chërdù: a l’é nen quejcòsa ch’i l’eve merità an na quàich manera, ma a l’é ‘n don che Nosgnor a l’ha fave. La salvëssa a l’é nen n’arcompensa për avèj fàit quaicòsa ‘d bon: gnun a peul vantess-ne! A l’é chiel ch’a l’ha fàit quaicòsa ‘d neuv an nojàutri: a l’ha torna creane in Crist Gesù, parèj ch’adess i podoma fé ‘d còse bon-e, cole che Chiel a l’ha prontà tant temp fa përchè i-j fèisso” (Efesin 2:1-10).
4. Gioann 3:14-21
La simbologia ‘d lon ch’i trovoma rapresentà ant l’episòdi dël Testament Vej ch’a parla dla serp ëd bronz che Mosè a l’avìa levà an àut ant ël desert, a l’é dovrà da l’evangelista Gioann coma na figura profètica dl’elevassion dël Signor Gesù ans la cros andoa ch’a l’é mòrt. L’evangeli cristian, an efet, a proclama ‘l sacrifissi d’espiassion ëd Gesù an sla cros coma ‘l contnù e ‘l fondament dl’eterna salvëssa ‘d coj ch’as fido an Chiel. A l’è propi an sossì ch’a consist l’Evangeli, dont le conseguense pràtiche a son ëd n’efet strasordinari an tuti coj ch’a l’arsèivo, ëdcò ancheuj.
“Giusta coma Mosè a l’avìa alvà ‘l serpent ant ël desert, parèj a venta che ‘l Fieul ëd l’Òm a sia alvà su, për fé che chionque a chërd an chiel a perissa nen ma a l’abia vita eterna. Përchè a l’é parèj che Dé a l’ha tant vorsù bin al mond: a l’ha dàit Sò Fieul ùnich, përchè tuti coj ch’a chërdo an Chiel a perisso nen ma a l’abio vita eterna. An efet Dé a l’ha nen mandà Sò Fieul ant ël mond për condané ‘l mond, ma përchè ‘l mond al sìa salvà da Chiel. A-i é gnun-a condan-a për col ch’a chërd an Chiel, ma col ch’a chërd nen an Chiel a l’é già stàit condanà për avèj nen chërdù ‘nt ël nòm ëd ël Fieul ùnich ëd Nosgnor. Ël giudissi ‘d condan-a a l’é fondà an sël fàit che la lus a l’é vnùa ‘nt ël mond ma a l’han preferì ‘l top al ciàir, përchè lòn ch’a fasìo a l’era nen bon. An efet, tuti coj ch’a fan lòn cha l’é nen bon a l’han la lus an òdio e as avzin-o nen a la lus përchè a l’han tëmma che lòn ch’a fan a sìa dëscuvert; ma coj ch’a fan lòn ch’a l’é giust a ven-o a la lus përchè dj’àutri a peusso vëdde che lòn ch’a fan a l’é second la volontà ‘d Nosgnor” (Gioann 3:14-21).
Orassion
Pare dla grassia, che Tò fieul benedì Gesù Crist a l’é vnù giù dal cél për esse ‘l ver pan ch’a dà la vita al mond; Dane semper ëd pì dë sto pan, përchè Chiel a peuda vive an nojàutri, e nojàutri an Chiel; ch’a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé, ora e për sèmper. Amen.
Leave a Reply