Dumìnica 4 d’Avril 2021 – Leture bìbliche an piemontèis – Pasca d’Arsurression
L’arsurression dël Signor e Salvator Gesù Crist, ch’a marca soa vitòria an sla mòrt (an tùit ij sens ch’i doma a cost tèrmin) a resta fin-a ancheuj na fòrsa moral e spiritual d’efet strasordinari. A përmët la trasformassion dël cheur ëd coj ch’as afido a Chiel e a anfond energìa ai chërdent për realisé ëd cangiament concrét da la mira përsonal e sossial. La fòrsa dl’arsurression a së slarga a la fin tant da feje intré ant na dimension dl’esistensa che gnanca ‘d nòrma is na rendoma cont. Doi test profétich ch’is lesroma ancheuj (dai salm e ‘l lìber d’Isaìa) an parlo ‘d tut sossì. La “sostansa” dl’anonsi dl’arsurression a l’é esemplificà ant le prime predicassion christian-e com i-j trovoma ant ël lìber dj’At dj’Apòstoj. A la fin, ant la conta ch’a fà l’evangelista Gioann, i trovoma coma dël tut përsonal e diréta a sìa la relassion che Dé, an Gesù, a veul ëstabilì con nojàutri. Tanme ‘n bon bërgé con soe feje, Gesù a dis ëdcò a nojàutri: “I-j dago la vita eterna e mai a andran a perds-e. Gnun a sarà bon a gavèmje d’ant le man” (Gioann 10:28). L’anunsi dl’arsurression dël Crist a l’é la pì bela dle neuve ch’i podrìo mai arsèive.