Duminica 13 Dzèmber 2020 – Tersa Duminica d’Advent
Leture bìbliche: Salm 126; Isaìa 61:1-4, 8-11; 1 Tessalonicèis 5:16-24; Gioann 1:6-8,19-28 con le vos ëd Pàul Castlin-a, March Moretti, Màssim Marietta, Anin Ferrero, Gianni Marietta.
La càusa dla gòj e dl’arconossensa për la vnùa dël Signor e Salvator Gesù Crist a arson-a ant le leture bìbliche ‘d costa tersa duminica d’Advent. As trata ‘d na gòj ch’a marlipen-a a peudo comprende coj ch’a l’han mai fàit l’esperiensa dl’euvra dël Crist an soa vita ‘d lor. Pura, sto-sì a l’é n’anvit a doverté ‘l cheur a la maravìja ch’a l’é manifestà ant ël Salm 126 ch’i androma a lese. A l’era la maravìa ch’a l’avìo coj ch’a l’ero restà a boca doverta quand ch’a l’avìo vëdù l’artorn, ant la tèra dla promëssa, dij deportà. A l’é na promëssa ‘d na consolassion génita e ‘d varision për l’euvra dël Salvator, parèj coma ch’a l’é testimonià da la professìa d’Isaìa 61. A l’é l’invit a fé nòstra l’euvra ‘d Col ch’a ‘rsan-a tut an nojàutri: ànima, spirit e còrp, coma a lo nunsia l’Epìstola. Cost-sì a l’é ‘l mëssagi ch’a ‘rson-a, a la fin ëd nòstre leture, dal profeta darié, Gioann Batista, ch’an parla ant la letura dl’evangelista Gioann. Sentoma anlora.
I. Salm 126
An cost Salm, l’autor a làuda Nosgnor, ch’a l’é fedel a Soe promësse, për le maravije che Chiel a l’ha fàit për sò pòpol an fasend-lo artoné ant la tèra ch’a l’avìo arseivùa an ardità. A-j smijava nen possìbil che cheicòsa parèj a podèissa capité, ma a l’é compisse pròpi coma a l’era stàit nunsià. Costa sì a l’é ‘l midém sens ëd maravija ch’a ciapa ‘l cristian quand ch’a vëdd rivé a la conversion a Gesù, ëd gent ch’as l’avìa mai pensasse. E a l’é ‘dcò la maravìja ‘d coj ch’a vëddo ‘l bon ésit ëd soe fatighe al sërvissi ‘d Nosgnor.
A në smijava nen vera ‘d vëdde j’esilià arportà da Nosgnor a Sìon. I j’ero pien d’alegrìa e i cantavo ‘d gòj. J’àutre nassion a disìo: “Che grande còse ch’a l’ha fàit për lor Nosgnor!”. Sensa dubi Nosgnor a l’ha fàit ëd còse maravijose për noi. I j’ero beà! Òh Nosgnor, fane torna vëdde la prosperità ‘d Sìon parèj ëd l’eva dij torent ch’a torna a dé vita al desert. Coj ch’a pioro për la fatiga ch’a fan për travajé la tèra, al mësson a crijeran ëd gòj. Coj ch’a pioro an portand ël sach ëd la smens për sëmné, a l’é sicur ch’a canteran ëd gòj quand ch’a ‘torneran an portand le gerbe dël forment.
II. Isaìa 61:1-4, 8-11
Coste antiche paròle dël profeta Isaìa a vëddo an prospetiva stòrica l’euvra dël Mëssìa coma col ch’a salva, lìbera, variss e consòla. La vnùa dël Mëssìa ant la përson-a e l’euvra ‘d Gesù Crist, a l’ha realisà costa professìa. Chiel a porterà a compiment l’euvra ch’a l’ha comensà a fé, an soa sconda vnùa. Sò pòpol a peul, ancheuj e ancora doman, laudé Nosgor con le paròle gioiose ch’a ven-o a la fin ëd cost test-sì.
“Lë Spirit dël sovran Signor a l’é an mi, përchè Nosgnor a l’ha sernume. A l’ha dame la comission ëd porté la bon-a neuva ai pòver, ëd giuté coj ch’a l’han ël cheur crasà, ëd proclamé la liberassion dij përzoné e ch’a vëdran torna la lus coj ch’a son an caden-e; ëd proclamé l’ann ëd grassia ‘d Nosgnor, ël di che nòstr Dé a farà giustissia, e ‘d consolé tùit coj ch’a son sagrinà. A tuti coj ch’a porto ‘l deul për Sion chiel a-j darà na coron-a an leu ‘d sënner, ël përfum ëd la festa an leu dël pior dël deul, ëd ròbe sfarsose an leu dël dëscorament. Ant la giustissia ch’a ‘rseivran, lor a saran coma ‘l grand rol che ‘l Signor a l’ha piantà për arvelé Sò splendrior. […] Përchè mi, ël Signor, i dago ‘n grand valor a la giustissia e i l’hai ‘n ghignon l’ingiustissia e la rapin-a. I arcompenserai mè pòpol përchè i son fedel. I farai con lor un pat ch’a dura për sèmper. Ij sò dissendent a saran famos an tra le nassion, ij sò fieuj an tra ij pòpoj. Tuti coj ch’a-j vëdran a arconosseran che ‘l Signor a l’ha benedije. I sarai pien ëd goj për Nosgnor, mè Dé, përché Chiel a l’ha ‘rvestime con la vestimenta dla salvëssa e festonà con ël mantel ëd la giustissia. I smijo a në spos con soa vestimenta ‘d nòsse, i smijo a na sposa ch’a porta sòa giòja. Nosgnor Dé a mostrerà soa giustissia a le nassion dël mond. Tuti a lo laudran! Soa giustissia a sarà coma ‘n giardin ant ël temp ëd le fior con ëd piante ch’a chërso daspërtut!”.
III. I Tessalonicèis 5:16-24
Ai cristian ëd Tessalònica, che con anvìa a spetavo l’artorn dël Crist, ch’a lo chërdìo vzin a rivé, l’Apostol a parla dla necessità ‘d na condòta ispirà a santità ‘d vita: ëd dventé na testimoniansa viva dël caràter midem dël Signor ch’a spetavo. An costa epìstola, l’Apòstol a dà l’arvelassion ëd coma ch’a sarìo stàit ij dì darié ëd cost mond mars e condanà a la përdission, ma, ant l’istess temp, a mostra cole ch’a deuv esse, an minca na circostansa, le carateristiche moraj dël cristian, cole ch’a l’han ëdcò da esse le nòstre.
Sie sèmper alégher. Preghé sèmper. Rendé grassie për ògni cosa, përché sossì a l’é lòn che Nosgnor a veul ch’ i fase an Gesù Crist. Stenze nen lë Spìrit. Meprisé nen le professìe. Buté ògni còsa sota esam e pijene lòn ch’a l’é bon. Sté lontan da minca fòrma ‘d mal. Ora, che ‘l Dé dla pas av renda dël tut sant e ch’a fassa che tut vòst ëspìrit, l’ànima e ‘l còrp, a sio conservà sensa colpa për l’artorn ëd Nosgnor Gesù Crist. Col ch’av ciama a l’é fedel e ‘d sicur a lo farà
IV. Gioann 1:6-8,19-28
Costa porsion dl’evangeli scond Gioann a presenta la përson-a e ‘l mëssagi ‘d Gioann Batista, el precursor dël Crist, l’ùltim dij profeta. Gioann a l’é ‘l testimòni che, dëstornand l’atension da chiel midem, a mostra la përson-a e l’euvra dël Salvator e Ciàir ëd cost mond. Gioann Batista a resta ‘ncora ‘l model, l’esempi, ed coj ch’a séguito ancheuj a nunsié al mond ch’a lo conòss nen ël mëssagi dl’Evangel.
A l’é vnuje n’òm, mandà da Nosgnor. As ciamava Gioann. A l’é vnuit për fé da testimòni, për rende testimoniansa a la lus, parèj che tuti a chërdèisso për sò mojen. A l’era nen chiel la lus, ma a l’é vnuit mach për rende testimoniansa a la lus. […] Costa-sì a l’é la testimoniansa che Gioann a l’ha dàit quand che ij cap dij Giudé a l’avìo mandaje ij sacerdòt e ij levita da Gerusalem për anteroghelo. A l’han ciamaje: “Ti, chi it ses-to?”. Chiel a l’ha rësponduje sensa reticense e a l’ha dìt ciair e net: “A l’é nen mi ch’i son ël Crist”. anlora a l’han ciamaje: “Chi it ses-to, donca? It ses-to Elìa?”, e a-j dis:”I lo son nen”. “It ses-to ‘l profeta?, e a l’ha rëspondù: “Nò!”. Anlora a l’han dije: “Chi it ses-to? Përchè i l’oma da deje na rispòsta a coj ch’a l’han mandane. Còsa dises-to ‘d ti medésim?”. Gioann a l’ha rësponduje: “I son la vos ëd col ch’a crija ant ël desert: ‘Spiané la strà ‘d Nosgnor’, coma a l’ha dilo Isaia ‘l profeta”. Ora, quaidun ëd coj ch’a j’ero stàit mandà da chiel a j’ero ‘d Farisé e a l’han ancora ciamaje: “Përchè, donca, bateses-to, s’ it ses nen ël Crist, nì Elia, nì ‘l Profeta?”. Gioann a l’ha rësponduje: “Mi i bateso mach con d’eva, ma a-i na i-é un bele sì ‘n mes a la gent ch’i conòsse nen. Combin che Sò ministeri a ven-a apress dël mè, i saria gnanca degn ëd dësgropeje le stache dle sàndole!”. Ste còse a son rivà a Betània, da l’àutra banda dël Giordan, andoa che Gioann a batesava”.
Orassion
Nosgnor! Dësvija Tò podèj, e con gran potensa ven an tra ‘d nojàutri; e, përchè i soma tant ambarassà da nòstri pëccà, che Toa generosa grassia an giuta lest e ch’an lìbera; për Gesù Crist, nòst Signor, che con Ti e con lë Spirit Sant sìa onor e glòria, ora e për sèmper. Amen.
Leave a Reply